---

De geschiedenis van Cartagena de Indias is opgedeeld in verschillende periodes met als uitgangspunt de komst van Christoffel Columbus naar het Amerikaanse continent. Het begint met de periode vóór de komst van het Spaanse of pre-Columbiaanse rijk, een tijd waarvan er nauwelijks culturele sporen zijn, en gaat verder met de ontdekking en kolonisatie door Spanje (wat de mooiste periode van deze stad vormt), de onafhankelijkheidsbewegingen , het republikeinse tijdperk, burgeroorlog, om de recente geschiedenis te dekken.

Precolumbiaans tijdperk

De baai van Cartagena werd bewoond door de Calamari-naties van de Karib-groep, door de Spanjaarden Caribs genoemd. Een citaat uit die tijd beschreef de inheemse bevolking als volgt:

´´Calamari wat in de inheemse taal krab betekende en dat Heredia en zijn mensen Spaans maakten door het simpelweg Calamar te noemen, was de naam waarmee de inboorlingen een dorp noemden dat in de laatste plooi van de baai van Cartagena in het noorden ligt. Strostad met daken die bijna de grond bereikten, omgeven door een sterke cirkelvormige palissade en doornige bomen bekroond met schedels waarvan de inwoners verwikkeld waren in seculiere barbarij, maar ook in absolute vrijheid. ''

Hispanic tijdperk

Tijdens het Spaanse koloniale tijdperk was het een van de belangrijkste havens van Amerika. Uit Cartagena kwam de grootste rijkdom die de Spaanse Kroon nodig had voor het onderhoud van die gigantische veroveringsmaatschappij, via zeeroutes die eindigden in de Spaanse havens Cartagena, Cádiz en Sevilla. Het was ook het grootste handelspunt voor zwarte slaven die van het Afrikaanse continent werden meegebracht.

De eerste Spanjaard die arriveerde in wat nu Cartagena de Indias is, was Rodrigo de Bastidas, een notaris in Sevilla. Bastidas had deelgenomen aan een van de eerste reizen van de ontdekker Christoffel Columbus naar Amerika. Aanvankelijk werd het gebied door Bastidas zelf gedoopt met de naam Golfo de Barú. In 1503 vroeg de Cantabrische kosmograaf Juan de la Cosa de koningin van Spanje Isabel la Católica om de naam van Golfo de Barú te veranderen in ´´Bahía de Cartagena´´. De koningin gaf toen bevel de naam te veranderen in Royal Provision. De naam Cartagena werd gegeven vanwege de gelijkenis van de baai met die van Cartagena de Levante in Spanje en werd gegeven in overleg tussen Juan de la Cosa en de koningin zelf.

De stad werd op 1 juni 1533 gesticht door Pedro de Heredia en de soldaten die hem vergezelden, velen van hen kwamen oorspronkelijk uit Andalusië en Extremadura. De capitulatie die hem machtigde, zei: "Ik geef je vergunning en macht zodat je in die provincie een fort kunt bouwen en bouwen dat geschikt is voor de verdediging van de Spanjaarden die daar wonen, in het deel dat je het beste lijkt." Op het eiland Calamarí, waar een inheemse nederzetting was, vestigde Heredia zijn hoofdkwartier en ging hij de naam Cabildo noemen en de stad in kaart brengen. In 1538 gaf de Kroon toestemming voor de algemene verdeling van de Indianen onder de buren en beoordeelde de eerbetoon. Cartagena wordt omgevormd tot een koloniale samenleving van encomenderos. De haven won aan belang dankzij de baai die werd beschermd door het Spaanse leger, de bouw van forten en muren en de nabijheid van Panama City, een andere belangrijke Spaanse haven. In de daaropvolgende jaren werd Heredia gevangengezet wegens misdaden tegen het Sinú-volk en later ter dood veroordeeld. In tegenstelling tot wat wordt aangenomen, waakte de Kroon al over de mensenrechten volgens de "wetten van Indië". Maar Heredia wist te ontsnappen naar Spanje. Hij zou er niets aan hebben, aangezien hij stierf toen zijn schip midden op de oceaan zonk.

De katholieke kerk richtte de inquisitie op om de kracht van het katholieke geloof te verzekeren, gezien de neiging van de slaven voor heidense culten die vormen van hekserij omvatten.

Cartagena de Indias werd meerdere keren aangevallen door piraten en Engelse (Francis Drake, 1586), Franse en Nederlandse troepen. Om deze reden vertrouwde koning Felipe II de missie toe aan veldmaarschalk Luis de Tejada en de Italiaanse ingenieur Bautista Antonelli om 11 km muren en forten te bouwen die dienden als verdediging in de 17e en 18e eeuw. [18] Het fort is de meest complete in Zuid-Amerika en werd in 1796 voltooid door de Spaanse ingenieur Don Antonio de Arévalo. Een systeem van zones die de stad mogen beschermen, verdeeld in vijf wijken: Santa Catalina met de kathedraal en talrijke paleizen in Andalusische stijl; Santo Toribio, waar de kooplieden en de kleine bourgeoisie woonden; La Merced, waar het hoofdkwartier van het vaste bataljon was gevestigd; San Sebastian, een buurt met bescheiden huizen van één verdieping en ten slotte de buitenwijk Getsemaní, een buurt met ambachtslieden en havenarbeiders.

In maart 1741 werd de stad belegerd door de troepen van de Engelse admiraal Edward Vernon, die arriveerde met een squadron van 186 schepen en 23.600 man (de grootste vloot die tot dan toe was samengesteld en die pas zou worden overtroffen tot de landing in Normandië) tegen 6 schepen. en 3.000 mannen, die zich uiteindelijk moesten terugtrekken na het mislukken van het beleg, aanvankelijk afgeslagen door de toenmalige commandant generaal Blas de Lezo en tenslotte verdreven door de kolonel van ingenieurs Carlos Suillars de Desnaux en zijn mannen.

Op 11 november 1811 werd Cartagena het tweede gebied dat in het huidige Colombia de absolute onafhankelijkheid van Spanje verklaarde, na Santa Cruz de Mompox op 6 augustus 1810. Toen op 20 augustus 1815, in de beginjaren van Onafhankelijk van Spanje, was Cartagena de Indias het voorwerp van een heroveringsactie onder leiding van de Spaanse militair Pablo Morillo, die een staat van beleg vestigde tegen de opstandelingen die zich in de stad verschansten. Deze situatie hield drie maanden aan, waarbij de genoemde opstandelingen honger leden, epidemieën en sterfte. De wanhopige rebellen besloten de Spanjaarden tot de dood toe te staan. Als gevolg van deze aflevering zou de stad de titel ´´Heroic City´´ krijgen.



20e eeuw en ontwikkeling zijn synoniem in de geschiedenis van Cartagena. Aan het begin van de nieuwe eeuw onderging de stad een fase van ingrijpende economische, sociale, politieke en culturele veranderingen. Industriële ontwikkeling en de consolidatie van een zakenelite, vertegenwoordigd door kooplieden, bankiers en industriëlen die betrokken zijn bij buitenlandse migratie, markeerden deze transformatie die tot uiting kwam in stadsplanning, kunst, literatuur, gebruiken en de culturele identiteit van Cartagena. Cartagena werd niet geraakt door de burgeroorlogen die Colombia deden schudden. Vrede en de opening van de spoorweg die de stad verbond met de haven van Calamar (Colombia) aan de Magdalena-rivier, zorgden ervoor dat de baai zijn strategische rol als commerciële haven in het Caribisch gebied herwon.



Cartagena de Indias of Cartagena, is de hoofdstad van het departement Bolívar, Colombia, en werd in het jaar 1533 gesticht door Don Pedro de Heredia. Het is de belangrijkste toeristische bestemming in Colombia en de vijfde stad van het land qua bevolking, na Bogotá, Medellín, Cali en Barranquilla. Sinds 1991 is Cartagena een toeristisch en cultureel district. De stad ligt aan de oevers van de Caribische Zee en is een van de belangrijkste toeristische epicentra in Colombia, evenals het op een na belangrijkste stedelijke centrum aan de Colombiaanse Caribische kust, na Barranquilla.

Vanaf de oprichting in de 16e eeuw en gedurende het Spaanse koloniale tijdperk was Cartagena de Indias een van de belangrijkste havens in Amerika. Op 11 november 1811 verklaarde Cartagena zich onafhankelijk van Spanje. Deze dag is een nationale feestdag in Colombia en de stad wordt 4 dagen gevierd, bekend als de ´´Fiestas de Independencia´´. Sinds 1933 is 11 november de dag voor de verkiezing en kroning van Miss Colombia in de National Beauty Contest.

In de loop van de tijd heeft Cartagena zijn stedelijk gebied ontwikkeld, het historische centrum behouden en een van de belangrijkste havens van Colombia en een beroemde toeristische bestemming geworden. De totale hoofdbevolking is 892.545 en samen met zijn gebied of invloedssfeer herbergt het een totale bevolking van 1.188.078, waaronder de gemeenten Turbaco, Arjona, Turbana, Santa Rosa, Santa Catalina, Clemencia, Maria La Baja, Mahates, San Estanislao, Arenal en Villanueva zijn de kern van Cartagena. Het historische centrum, de "ommuurde stad", werd in 1959 uitgeroepen tot Nationaal Erfgoed van Colombia en in 1984 tot Werelderfgoed door UNESCO. In 2007 werd de Militaire Architectuur bekroond als het vierde wonder van Colombia.

De stad Cartagena ligt in het noorden van het departement Bolívar aan de oever van de Caribische Zee. Het is gelegen op 10º 25´ 30´´ noorderbreedte en 15º 32´ 25´´ westerlengte ten opzichte van de meridiaan van Greenwich. Het is gelegen in een typisch, ruig en onregelmatig kustgebied, dat bestaat uit geologische processen die verband houden met de zee. Een van de belangrijkste geografische kenmerken van de stad zijn de eilandformaties Barú en Tierrabomba samen met andere kleinere eilanden, de Rosario-archipel, de baai van Cartagena, de baai van Barbacoas en kustlagunes zoals de Ciénaga de Tesca of de la Virgen. . Het gebied is ook een gebied waar de zee en de rivier samenvloeien vanwege de aanwezigheid van de mondingen van het Canal del Dique die delta-achtige formaties genereren in de baai van Cartagena en Barbacoas. In de stad valt de formatie La Popa op, met een oudheid tussen het Boven-Plioceen en het Beneden-Pleistoceen. Het is samengesteld uit rotsen en koralen, het wordt gepresenteerd in de vorm van langwerpige heuvels, sterke en middelhoge hellingen waar alluviale waaiers, geulen, steile hellingen en kliffen worden gevonden. De vlakke en lage gebieden nabij de kustlijn bestaan ​​uit afzettingen van quartaire oorsprong die golfbrekers, kustruggen en delta's vormen die worden beheerst door kustafwijkingen.

Cartagena de Indias heeft een gemiddelde luchtvochtigheid van ongeveer 90%, met het regenseizoen meestal tussen april-mei en oktober-november.

Het is opmerkelijk dat, hoewel het klimaat over het algemeen het hele jaar door warm is, het altijd winderig is, een factor waarmee rekening moet worden gehouden om het klimaat draaglijk en zelfs comfortabel te maken. De maanden november tot februari zijn de meest winderige van het jaar, wat resulteert in extra verkoeling bij de temperaturen van die noordelijke wintermaanden.

Cartagena de Indias heeft de zegen dat, hoewel het een maritieme Caribische stad is, het nooit wordt geraakt door orkanen die andere Caribische hoofdsteden treffen, zoals Havana, Santo Domingo, Cancun, Kingston, San Juan. De reden hiervoor is dat de stad in het Caribisch gebied ligt, maar vrij zuidelijk, en geïsoleerd van de felle orkaanstromingen. De laatste orkaan die de stad trof was Joanne in 1988, die verzwakt was nadat ze door Puerto Rico was getrokken.

Cartagena de Indias heeft een solide veelzijdige economie dankzij het feit dat het een gediversifieerde productiestructuur heeft in sectoren zoals industrie, toerisme, handel en logistiek voor internationale maritieme handel die wordt gefaciliteerd door de strategische ligging aan de Caribische Zee in het noorden van Zuid-Amerika en in het midden van het Amerikaanse continent. In de afgelopen jaren, tijdens de diversificatie van de economie, vielen de petrochemische sector, de verwerking van industriële producten en het internationale toerisme op. Het is momenteel de vierde stad in industriële productie in Colombia. Sinds het begin van de 21ste eeuw maakt de stad een groei door in de bouwsector.

Industrie is een van de belangrijkste economische activiteiten van de stad en zorgt voor 10% van de banen. Een van de meest prominente industriële activiteiten is de vervaardiging van chemicaliën en producten die zijn afgeleid van olieraffinage. De meeste industrieën bevinden zich in het Mamonal Industrial Park, dat wordt beschouwd als een van de belangrijkste industriële zones in Colombia, waar 136 grote en middelgrote bedrijven zijn die ongeveer 8,04% van het industriële bruto binnenlands product van het land genereren ( 2004) en de industriële zone van El Bosque waar de belangrijkste vrije zones van de verschillende die de stad heeft zich bevinden.







José Fernández Bibliotheek Madrid Universiteit van Cartagena: Het begon in 1821 toen de universiteit bekend stond als de ´´Universidad del Magdalena y Ithsmus´´. Het bedient voornamelijk de studenten en docenten van deze universiteit, maar ook voor het grote publiek.

Bartolomé Calvo Bibliotheek: opgericht in 1843 en gevestigd op de huidige plaats in 1900, het is een van de belangrijkste bibliotheken aan de Caribische kust en de grootste in de stad, gelegen aan de Calle de la Inquisición in het historische centrum.

Bibliotheek van de Academie voor Geschiedenis van Cartagena de Indias: ingehuldigd in 1903, maar veel van de boeken dateren van meer dan een eeuw vóór schenkingen van leden en weldoeners. De toegang is beperkter vanwege de zorg die oude boeken vereisen, maar het kan worden aangevraagd bij het Academie-kantoor op Plaza de Bolívar.

Bibliotheek van de Technologische Universiteit van Bolívar: ingehuldigd in 1985, zijn kracht zijn de secties over techniek en elektronica, die opvallen in dit academische veld.

Bibliotheek van het opleidingscentrum voor Spaanse samenwerking: het verleent zijn diensten sinds 1993 en herbergt bibliografisch materiaal dat gespecialiseerd is in onder meer Spaanse literatuur, geschiedenis van Spanje-Amerika en kunst. Het is openbaar van aard en staat open voor alle deelnemers aan de internationale cursussen en seminars die in het trainingscentrum worden gehouden, bezoekers en gebruikers.

Musea en culturele centra

Goudmuseum, Cartagena Modern Art Museum, Rafael Núñez House Museum, Caribbean Naval Museum, San Pedro Claver Museum, Bolivar House Museum, German Colombo Cultural House, Spain House, Cartagena Cultural Center for Spanish Cooperation, Colombo American Center, Casa del Marqués Valdehoyos, Paleis van de Inquisitie, School voor Schone Kunsten van Cartagena, Colombiaanse Alliance Française van Cartagena, Internationale Filmfestivallocatie, Culturele Hal ´´Domingo López Escauriaza´´.

Theaters

Heredia Adolfo Mejía Theater: het is het belangrijkste theater van de stad dat in 1911 werd gebouwd ter herdenking van de honderdste verjaardag van de onafhankelijkheid van Cartagena. De architectuur was verantwoordelijk voor Don Felipe Jaspe, geïnspireerd door het Tacón Theater in Havana, gebouwd in de vorm van een hoefijzer met dozen en verdeelde balkons. Het plafond en het gordijn zijn gemaakt door de kunstenaar Enrique Grau uit Cartagena. Evenementen zoals het Cartagena International Music Festival en de literaire bijeenkomst van het Hay Festival vinden daar plaats.

Theaterzaal Recula del Ovejo: geregeld met het Ministerie van Cultuur en de Vereniging voor Openbare Verbetering van Cartagena, wordt op deze locatie het Cartagena Theaterseizoen gehouden, georganiseerd door dezelfde theaterspelers van de stad in een poging waarin verschillende modaliteiten zoals programmering voor volwassenen, kindertheater, programmering in gemeenschappen, podiuminstallaties, tentoonstelling van affiches, affiches en cartoons en ontmoeting van theaterafgevaardigden van de Kust, met het oog op het V Nationaal Theatercongres.

Muziek

Al lang voor de generalisatie van de muzikale expressie die bekend staat als Champeta, heeft Cartagena zich onderscheiden als de bakermat van uitstekende muzikanten en de bron van verschillende muzikale uitingen. De mapalé, de cumbia en de zoon, onder anderen, zijn airs die een omgeving hebben gevonden die bevorderlijk is voor hun ontwikkeling in de stad.

Onder de Cartagena-musici van afkomst en erfgoed is het de moeite waard om Sofronín Martínez, Rufo Garrido, Joe Arroyo en Juan Carlos Coronel te belichten. Momenteel wordt de stad internationaal vertegenwoordigd door de Kalamarí Big Band.

La Champeta is de naam van wat door sommigen wordt beschouwd als de belangrijkste originele muziekcultuur van de stad Cartagena; zo genoemd gedurende meer dan 20 jaar, wat zich later zou vertalen in een soort dans en uiteindelijk een muzikaal genre, die beide bekritiseerd zijn vanwege het hoge erotische gehalte, grenzend aan obsceniteit. Champeta is een woord dat in het begin werd geboren als een discriminerende kwalificatie voor de Afro-afstammelingen van Cartagena, vanwege hun dagelijkse relatie met het mes of machetillo met dezelfde naam (champeta). In de oudheid had het adjectief ´´champetudo´´ een beledigende connotatie en werd het gebruikt om minachtend te verwijzen naar de armste en ongeschoolde bevolking. Nu wordt het gebruikt om een ​​inheemse, geldige en gewaardeerde cultuur aan te duiden of zelfs om te verwijzen naar iemand die verwant is aan het muzikale genre Champeta Criolla.

De champeta geïnspireerd door Europees-Afrikaanse muziek is van Colombiaanse afkomst uit Cartagena de Indias en uit San Basilio de Palenque.

---