---

Gouverneur Juan Manuel de Rosas gaf opdracht tot de bouw van een fort in het gebied om de opmars van de malones tegen te gaan. Om dit bevel uit te voeren, vertrok kolonel van de milities Pedro Burgos van de ranch ´´Los Milagros´´, Chascomús partij en op 16 december 1832 stichtte hij het oude fort van San Serapio Mártir del Arroyo Azul. Het werd uitgeroepen tot stad in 1895. De kolonisatie van deze gronden werd gedaan door middel van landdonaties door de provinciale overheid die in 1829 werd uitgevaardigd en uitgevoerd in 1832. De procedure was vergelijkbaar met die van Chacarita, San Andrés de Giles, San Miguel del Monte en Luján. Ze hadden een reeks vereisten op het gebied van afwikkeling en verdediging van de grens. Deze overdracht van openbare gronden aan individuen veroorzaakte enkele conflicten, het gebeurde in ruil voor het vruchtgebruik ervan en met eigendomsrechten. Sommige werden geleverd onder het erfpachtsysteem (in de jaren 1820) en andere, in mindere mate, in pacht (in de jaren 1850). Het tweede systeem begon in 1857 te worden geïmplementeerd. De hoeveelheid grond die in erfpacht werd verleend, bedroeg 377.981,1, uitgevoerd door middel van dertien operaties en het gehuurde was 43.497 in drie operaties, waarvan één een renovatie van land dat het was al berecht in erfpacht. Vier van de dertien erfpachtoverdrachten werden geannuleerd omdat ze al het geschonken land bezetten. In 1836 verkocht de staat zeven percelen grond aan particulieren en in 1887 ontstond de Gemengde Normale School, die in 1910 385 leerlingen telde.



Tussen 1900 en 1916 werd de gemeente tussengekomen door een commissaris voor verschillende politieke en electorale problemen die de vernietiging van de verschillende verkiezingen in 1900 en 1906 veroorzaakten. De eerste werd nietig verklaard door de justitie en de andere omdat de tegenstanders de triomf van zijn rivaal en nam de gemeente met geweld, vormde een ´´parallelle gemeente´´ en realiseerde een nieuwe interventie. Uiteindelijk werd Angel Pintos in 1916 tot burgemeester gekozen.



Met een gemiddelde van het tweede decennium van de twintigste eeuw was het een welvarende bevolking, met 32.000 inwoners (tussen de stad en de rest van de partij). Het had zijn industrieën ontwikkeld, leer-, vlees-, bier-, zeep- en kaarsenfabricage, het had een bank bestaande uit lokale hoofdsteden (Banco Industrial de Azul, nu Banco Industrial).



Op 19 januari 1974, tijdens het presidentschap van Juan Domingo Perón, probeerde het Revolutionaire Volksleger met geweld het garnizoen van het Argentijnse leger in deze stad te veroveren. Om deze daad uit te voeren, namen ze eerder met geweld een huis op de RP 51 in, deze plek had de nodige kenmerken om mensen en voertuigen te verbergen. Het doel zou zijn geweest om wapens en munitie te stelen voor de guerrillagroep. Drie troepen stierven bij die actie, één werd gegijzeld maar later geëxecuteerd.



In 1986 ontwikkelde de Pan American Health Organization een experiment in deze stad via het Pan American Zoönoses Center of Argentina (CEPANZO) en het Wistar Institute of Philadelphia. Hij had het doel een genetisch gemodificeerd recombinant actief virusvaccin te testen, dat vaccinia-rabiës werd genoemd. Dit virus was een exotisch agens met een potentieel gevaar en toch hebben ze de Argentijnse gezondheidsautoriteiten niet op de hoogte gebracht. Twintig melkkoeien werden ingeënt met dit vaccin en evenveel met een ander virus, vaccinia genaamd. Vier landarbeiders namen deel aan het experiment zonder het te weten. Een Argentijnse rechercheur die zich zorgen maakte over de mogelijke gevolgen, diende de klacht in en de regering startte een onderzoek. Het experiment werd onmiddellijk stopgezet, er werd sanitaire bescherming geboden aan de vier betrokken arbeiders en de dieren werden opgeofferd voor onderzoek en studie.



Azul is een stad in het midden-oosten van de provincie Buenos Aires in de Argentijnse Republiek, hoofd van de Azul-partij. Het ligt 299 kilometer ten zuidwesten van Buenos Aires. Het beperkt zich tot de partijen Tandil, Rauch, Olavarría, Tapalqué, Benito Juárez en Las Flores. Het is het geografische centrum van de provincie. Het wegennet dient als verbinding met verschillende delen van het land. Het klimaat is mild en vochtig. Er worden granen verbouwd en vee gehouden.



Het werd als fort gesticht door kolonel Burgos die een bevel van Rosas vervulde om de opmars van de malones te stoppen. Het werd in 1895 uitgeroepen tot stad. Tegenwoordig telt het negenentwintig wijken. In 1974 probeerde een guerrillagroep de plaatselijke kazerne te bestormen en in 1986 eindigde een experiment van de Wereldgezondheidsorganisatie met koeien in een schandaal.



Interessante plaatsen zijn onder meer het Spaanse theater en de belangrijke collectie werken van Cervantes waarin het Casa Ronco is gevestigd, waardoor het de titel Cervantes City kreeg.



De stad is de zetel van een van de gerechtelijke afdelingen van de provincie Buenos Aires, het bisdom en twee faculteiten van Unicen. Het heeft een krant, een AM-radio, verschillende FM-stations en de kabeldienst van Cablevisión.



In Azul zijn het Spaanse theater, het stadspark ´´Domingo F. Sarmiento´´, het gemeentelijk kuuroord ´´Alte. Guillermo Brown´´, de waterkant ´´Cacique Catriel´´, het meer van Güemes, de promenade ´´Boca de las Sierras´´, de gemeentecamping en er zijn verschillende werken ontworpen door Eng. Francisco Salamone.



Casa Ronco herbergt de grootste collectie Cervantes buiten Spanje, waardoor de stad de titel van Cervantes-stad kreeg, opgelegd door het UNESCO-centrum Castilla-La Mancha.

Spaans theater





Ook het Teatro Español de Azul, het oudste theater van de Argentijnse Republiek. Dit neoklassieke architectonische werk, dat wordt tentoongesteld in de hoefijzervorm van het theater. Het is een historisch monument van de provincie Buenos Aires sinds 1988.



Het werd ingehuldigd door de Spaanse Vereniging voor Wederzijdse Hulp in 1897 en vanaf dat moment tot het midden van de jaren 1950 beleefde het een periode van pracht, gekenmerkt door de aanwezigheid op het podium van grote artiesten zoals Blanca en Pablo Podestá, Carlos Gardel, Agustín Magaldi en Tita Merello. , onder andere.



In 1978 vormde een groep buren, samen met de gemeente Azul, een commissie die gedurende meer dan twee decennia verantwoordelijk zou zijn voor het restaureren en herstellen van het theater in zijn oude glans. Zo herleefde in 1992 het theater in Azul met een gebouw dat tot nieuw was hersteld, met grote shows zoals het Bolshoi Ballet in Moskou, de Kinderen van Wenen, Julio Bocca, Eleonora Cassano, Maximiliano Guerra en Alfredo Alcón, en andere artiesten.

Gemeentelijk park ´´Domingo F. Sarmiento´´



Het is een wandeling gelegen aan de oevers van de Azul-stroom, met een uitbreiding van 22 hectare ontworpen door de tuinarchitect Carlos Thays. Het is een unieke omgeving waarin water de boventoon voert als decoratief element en de zorg voor de natuur, waardoor het landschap wordt verrijkt met culturele elementen.

Gemeentelijk kuuroord ´´Alte. Guillermo Brown´´



In het verleden was de sector die de promenade vandaag inneemt een verplichte doorgang voor vee en wagens. In 1886 maakte de gemeente de zogenaamde ´´Zwembaden´´ in deze sector van de Azul-stroom mogelijk, die de aankondiging waren van onze huidige spa, die een prachtige wandeling vormt met een waterspiegel van 6 hectare, en sectoren parken waar je overdag kunt genieten van de natuur en het astronomische aanbod en 's avonds pubs.

Kust ´´Cacique Catriel´´



Deze wandeling langs de rivier volgt de loop van de Azul-stroom, die diende als de natuurlijke omtrek van Fort San Serapio Mártir, terwijl deze zich voortbeweegt van Parque Sarmiento naar het meer van Güemes, en door het belangrijkste stedelijke gebied van de stad, een route waarin de harmonie van groen en water valt op.



Op de linkeroever van de beek bevindt zich een historische muurschildering van de stad, gemaakt in 2008 tijdens het II Cervantino-festival. Het is het werk van de kunstenaar Omar Gasparini. Je kunt historische figuren, verhalen, historische momenten, anekdotes, architectonische landschappen en stedelijke legendes zien.

Het meer van Güemes



Het meer werd kunstmatig gebaggerd door het exploiteren van een gebied met een duidelijke depressie in het land, het vormt een toevluchtsoord voor de verspreiding van verschillende vissoorten, waaronder de silverside opvalt. In het uiterste zuidwesten bevinden zich de faciliteiten van het viskwekerijstation, het aquarium en het Lago Güemes-museum voor regionale integratie.

Boca de las Sierras lopen



De Sierras del Azul, behorend tot het Tandilia-systeem, zijn de eersten die de uitgestrekte Pampean-vlakte binnendringen.



Deze groep is zo oud als de eerste levensvormen op aarde en doorkruist het district in zuidwest-noordwestelijke richting en bereikt zijn maximale schoonheid in Boca de las Sierras, een kleine vallei gevormd door een korte onderbreking van de bergketen die plek naar buitengewoon mooie landschappen.



Aan de rand van de RP 80 is er een panoramische plek die het ideale punt wordt om te recreëren met de omringende natuur, waar toppen zoals de heuvels La Crespa, La Armonía en Los Ángeles verschijnen.

Gemeentelijke camping



Aan de Gobernador Bidegain Avenue, aan de oevers van de Azul, bevindt zich de camping en het gemeentelijk hostel met elk 20 plaatsen, een polyvalente ruimte, een keuken en twee sanitaire modules.



De ruimte heeft uitzicht op de beek. Het is verdeeld in twee sectoren: de belangrijkste of traditionele met kachels bij de diensten en het reservaat, een ruige ruimte met meer contact met de natuur.

Blauwe Cervantijnse stad



De stad heeft de meest complete collectie van Cervantes buiten Spanje, die zich onderscheidt door meer dan 300 oude edities van ´´El Quijote´´, platen, illustraties, kranten, tijdschriften en sculpturen die verwijzen naar een van de meest gelezen boeken ter wereld. [30] De collectie kan worden geraadpleegd in het Casa Ronco, een museum gelegen op 362 San Martín street esq. Rivadavía.



Het UNESCO-centrum Castilla-La Mancha vaardigde decreet 1/2007 uit waarmee het de stad Cervantina in Argentinië noemt als de meest complete collectie die in het museum buiten Spanje wordt tentoongesteld. Het onderscheid werd gepromoot door de president van de entiteit, de Cervantes manchego Fernando Redondo Benito.



Ter gelegenheid van de verklaring van ´´Cervantina City of Argentina´´ door Unesco, werd een sculptuur gemaakt door een bekende beeldhouwer, Carlos Raggazoni. Het bestaat uit onderdelen van auto's, motorfietsen, bussen, bedden etc. wat een belangrijke waarde geeft aan het beeld. Maar er moet worden opgemerkt dat het geen enkele sculptuur is, maar een set ervan, waarin Sancho Panza, Dulcinea, de hond en zelfs de onfeilbare Don Quichot de la Mancha te vinden zijn. Het is te vinden op de kruising van de avenues B. Mitre en Catriel, een paar meter van de wijk Güemes.

---