---

De inheemse bevolking die de regio bewoonde vóór de verovering van Amerika door de Spanjaarden waren de Guanes. Hun domeinen grensden in het westen aan dat van de Yariguíes, in het noorden aan dat van de Chitareros, in het oosten aan dat van de Laches, en in het zuiden en zuidoosten aan dat van de Muiscas. Deze grenzen werden door het Westen bepaald door het pad van de Cordillera of Serranía de los Yariguíes, dat door de bovenste Zapatoca loopt, een deel van de Goudrivier tot het punt waar de Suratá-rivier uitmondt. Tussen deze rivier en de rivier Umpalá ter hoogte van de Páramo de Santa Bárbara, was het grondgebied van Guane beperkt tot het noorden en noordoosten met dat van de Chitareros. Als we de Umpalá-rivier afdalen tot aan de monding van de Chicamocha-rivier en erdoor terugkeren naar het punt van samenvallen met de Coordillera de Guantiva, wordt de grens met de Laches-territoria afgebakend. De continuïteit van het Guantiva-gebergte naar de Páramo de La Russia vormt de zuidoostelijke grens met het Muisca-land en loopt van het zuiden naar het westen door een deel van de Tolotá-rivier en de Lenguaruco-rivier, die uitmondt in de Suárez-rivier.

Chief Guanentá was een van de vijf vorsten die over het Chibcha-volk regeerden. De regeringszetel bevond zich in het Guane-volk op het Jéridas-plateau en de leiders van Uyamata, Sancoteo, Caraota, Cotisco, Siscota, Cacher, Xuaguete, Bocore, Butaregua, Macaregua, Chalalá, Poima en Poasaque vielen onder zijn jurisdictie.

Onder de straffen die door de Guanes werden opgelegd, waren die van het vastbinden van de verdachte aan een stok en het bestoken van de beschuldigde wegens herhaalde diefstal, en de boogschutters die erin slaagden hem in de mond of in het oog te verwonden, kregen een deken van de chef. Ondeugende jonge mannen kregen chili-water in hun ogen, en een vrouw die verdacht werd van overspel werd dronken van dronken sap, en als in staat van dronkenschap enige daad van sensualiteit was toegestaan, namen ze de verdenking zeker aan en doodden ze haar .

Ze verbouwden katoen, ananas en maïs. Het waren bekwame ambachtslieden en maakten geweldige werken met katoenen garens die ze maakten.

De Guanes creëerden hun eigen wapens, waaronder pijlen en bogen. Ze ruilden dekens voor zout met de muiscas van de Sabana de Bogotá en aardewerk met de inheemse bevolking genaamd Chitareros, uit het westelijke departement Santander, aan de rivier de Magdalena. Uit de resultaten van het scan- en radiografisch onderzoek dat acht jaar geleden is uitgevoerd op twee Guanes-mummies die in de Mesa de los Santos zijn gevonden, is de oude theorie bevestigd dat de Guanes een "Kaukasoïde uiterlijk" hadden. Volgens een uitgevoerd onderzoek heeft het ook bevestigd dat de gevonden menselijke resten dateren uit 600 na Christus. C., blijkt uit de gegevens van het Groningen Carbon-14 Laboratorium in Nederland. Het object van de studie waren twee Guanes-mummies die momenteel deel uitmaken van de collecties van het ´´Casa de Bolívar´´ museum.

Volgens gegevens uit hetzelfde onderzoek waren de mannelijke guanes gemiddeld 1,63 cm en de vrouwen 1,51 cm. Het was ook bekend dat de bloedgroep van deze stad O was, het rapport werd verkregen uit 100 g huid van de overblijfselen gevonden in de Purnia-grot.

Koloniale periode

Bucaramanga werd opgericht als een inheemse stad die onder de jurisdictie van Pamplona viel. Het is belangrijk op te merken dat, als een inheemse stad aangewezen als reservaat, op 22 december 1622 door de priester Miguel Trujillo en door kapitein Andrés Páez de Sotomayor, na de beschikkingen van de auditor Juan de Villabona Zubiaurre, bezoeker van de provincie Pamplona. Deze inheemse nederzetting op het Bucaramanga-plateau en in de stroomgebieden van de rivieren Oro en Frío was na de Spaanse verovering. Vanwege de behoefte die de veroveraars hadden voor de exploitatie van de goudoverstromingen.

Tegen 1799 telde de bevolking 568 mensen, deze populatie was uitgestorven door de bezoeker Francisco Antonio Moreno y Escandón, en in plaats daarvan werd in 1779 de parochie van Chiquinquirá en San Laureano del Real de Minas de Bucaramanga opgericht. In 1824 verleende de nieuwe republikeinse regering het de rang van stad Bucaramanga, hoofd van het kanton van zijn naam, in de provincie Pamplona.

Drieënveertig jaar later werd het voorlopig aangewezen als de hoofdstad van de deelstaat Santander, wat leidde tot groei en, op zijn beurt, het verwerven van belang op regionaal niveau. De ontwikkeling is sindsdien zodanig dat het geschil met Cartagena de Indias de vijfde plaats in belangrijkheid tussen de verschillende steden van Colombia. Een van de meest representatieve gebouwen gezien hun leeftijd, vinden we de Parochie van Nuestra Señora de Chiquinquirá en San Laureano Del Real de Minas de Bucaramanga, genoemd door de inwoners in 1772, op dezelfde plaats waar het ´´Real de Minas was gevestigd. de Bucaramanga´´, aangezien dit gebied in 1622 werd gemanipuleerd door het volk van Indianen voor de exploitatie van goud.

Ooit werd het de zetel van het kantoor van de burgemeester van de naburige Royals of Mines, maar toen het goud begon af te nemen, werd het geleidelijk een stad van Creolen en mestiezen, waardoor de inheemse bevolking met een hoog percentage werd verdreven. De mijnbouwbezetting die aan de oevers van de Río de Oro werd uitgeoefend, werd zo verspreid dat ze verdween, hoewel de inwoners bleven genieten van de economische faciliteiten die de koning van Spanje bood aan de volkeren die belasting betaalden met goud - terwijl ze integendeel in verschillende landbouwactiviteiten werkten -, dat het een oplichterij betekende voor de Kroon van Spanje, omdat ze noch Indiërs noch mijnwerkers waren.

De situatie werd door de gemeenteraad van de stad San Juan de Girón aan de kaak gesteld voor de Royal Court -die altijd claims had gehad over de territoria van Bucaramanga-, waarmee hij specificeerde om het het karakter van een onafhankelijke parochie te verlenen. De weinige indianen die nog in de stad Bucaramanga bleven, werden verplaatst naar de stad Guane. Er werd overgegaan tot het veilen van de gronden die gereserveerd waren voor inheemse reservaten, een zaak die in 1795 werd geregeld tijdens het bestuur van de tweede burgemeester van de stad, de heer Lim Pérez J. Medina.

Er wordt geen kennis verondersteld over de betekenis van de term ´´Bucaramanga´´, hoewel men vermoedt dat een inheemse wortel is gebaseerd, waarvan geen details bekend zijn, dit vanwege het feit dat er geen substantiële taalstudies zijn uitgevoerd over de oorspronkelijke bewoners. van de betreffende regio. Dat is in ieder geval de manier waarop het gebied is aangewezen; In 1772 kreeg de stad een ´´tweede stichting´´, een feit dat vier jaar nadat de politieke onafhankelijkheid van Spanje in 1823 was gegeven, werd bevestigd, een decreet werd overschreden dat besliste om het karakter van ´´Villa´´ te verlenen aan alle oude parochies. , omgedoopt tot de stad met de aanduiding ´´Villa de Bucaramanga´´.

Rond 1857 wordt de Villa de Bucaramanga onderscheiden als de hoofdstad van de soevereine staat Santander.



De naam van Bucaramanga, zoals die van "Bucarica" ​​en "Bucarasica", komt van de taal van de inheemse bevolking, chitareros genoemd door de Spaanse soldaten die hun grondgebied veroverden in 1549. In 1552 vond Álvaro de Villanueva goud in het zand van de Rio del Río Oro, waardoor bemanningen van chitareros-indianen uit de Guaca-pakketten werden gestuurd om het gouden zand van die rivier te wassen. Een van die bendes heette Bucaramanga, waarschijnlijk omdat dat woord de leider aanduidde die hen had gestuurd om te voldoen aan de belastingverplichtingen van de encomienda. De Indianen van de Cacique Bucarica-bende werden gestuurd om de haciënda van kapitein Juan de Velasco te bouwen, de oorsprong van de huidige site met dezelfde naam. Aangezien geen enkele leerstellige monnik een vocabulaire van de Chitarera-taal heeft geschreven, is het erg moeilijk om de oorspronkelijke etymologie van het woord Bucaramanga te kennen, maar in sommige versies wordt aangenomen dat de naam is afgeleid van ´´Bucar´´ wat Heer betekent en ´´Amanga´´, wat betekent kamer of kudde. Het zijn veel voorkomende bijnamen van Bucaramanga Stad van parken vanwege het aantal parken in de stad en de prachtige stad die werd neergezet door de journalist Yamid Amat.

Bucaramanga is de hoofdstad van het departement Santander. Het ligt in het noordoosten van het land op de oostelijke bergketen, een zijtak van het Andesgebergte, aan de oevers van de Río de Oro. De bevolking bedraagt ​​716.512 inwoners, maar met de grootstedelijke gemeenten neemt dit aantal aanzienlijk toe. Het is 384 km van Bogotá, de hoofdstad van het land. Omdat het de hoofdstad is van het departement Santander, herbergt Bucaramanga het hoofdkwartier van de regering van Santander, de departementale vergadering, het sectionele hoofdkantoor van het parket en het grootstedelijk gebied van Bucaramanga.

Het is via wegen verbonden met de belangrijkste steden van het land via de weg met Bogotá, Medellín, Cúcuta en de Atlantische kust van Colombia. Voor luchtvervoer heeft de stad de Palonegro International Airport.

Het wordt omringd door de gemeenten Girón, Floridablanca en Piedecuesta waaruit het grootstedelijk gebied van Bucaramanga bestaat en waarvan 1.255.331 inwoners telt.

Zijn economie draait om de fabricage van schoenen en soortgelijke accessoires. Uit een onderzoek van ACOLJOYAS (Colombiaanse vereniging van juweliers en aanverwante activiteiten) bleek dat 70% van de sieradenactiviteit in Colombia zich in de stad bevindt. Momenteel heeft Bucaramanga het laagste werkloosheidspercentage van het land, dat in december 2009 8,7% bedroeg. Het belangrijkste huis van openbare ordestudies is de industriële universiteit van Santander. Het staat bekend onder de bijnamen "mooie stad", "stad van parken", "hartelijke stad".

Bucaramanga is een puur commerciële stad, hoewel er andere economische lijnen zijn die erg belangrijk zijn, zoals de schoenenindustrie die een belangrijke markt heeft op nationaal en internationaal niveau in landen als Argentinië, Brazilië, Canada, Ecuador, Italië, enkele Caribische eilanden, Verenigde Staten, Peru, Venezuela en Mexico. En kleding, evenals het verstrekken van gezondheidsdiensten, financiën en, in hoge mate, onderwijs, tot het punt dat het de moeite waard is om te zeggen dat de stad zich voor de 21e eeuw aan het ontwikkelen is als de Technopolis van Los Andes; Het bewijs hiervan is het groeiend aantal technologische onderzoekscentra over onder meer energie, gas, olie, corrosie, asfalt, leer en agro-industriële ontwikkelingstools. Een belangrijke sector van de Bumanguesa-economie is de landbouw, waarvan de hoofdactiviteiten: landbouw, veeteelt en pluimvee worden uitgevoerd in gebieden rond de departementen Santander en Cesar, maar hun administratie en marketing worden hier, in de stad, ontwikkeld.

De stad heeft de Chimitá Industrial Zone gelegen ten westen van de stad nabij de gemeente Girón, er zijn een aantal bedrijven met verschillende specialiteiten zoals Terpel. Ook in de stad is een van de belangrijkste fabrieken van de Bavaria Brouwerij. Bovendien plant de stad de bouw van de Santander Free Zone, die zich in het grootstedelijk gebied van Bucaramanga zal bevinden.

De telling van 2005, uitgevoerd door DANE, geeft de volgende cijfers: 16,5% van de bedrijven is toegewijd aan de industrie; 52,1% houdt zich bezig met handel; 29,8% houdt zich bezig met diensten en 1,6% met een andere activiteit. 3,7% van de huishoudens in Bucaramanga heeft economische activiteit in hun huizen. In vestigingen met tussen de 0 en 10 banen is handel 54,4% de meest voorkomende activiteit. En in vestigingen met tussen de 10 en 50 personen is de hoofdactiviteit dienstverlening (41,7%). Wat betreft de landelijke sector van de stad, toonden DANE-cijfers aan dat 75,9% van de bezette plattelandswoningen, met mensen die aanwezig waren op de dag van de volkstelling, landbouwactiviteiten hadden. Van deze woningen, die landbouwactiviteiten hadden, ontdekte DANE dat 70,1% gewijd was aan landbouwwerk, 94,1% aan veeteelt en de overige 5,6 aan visteelt, 5,6%. Deze gegevens worden gepresenteerd omdat de meeste huizen tegelijkertijd 2 of 3 soorten activiteiten hebben.

Dankzij de commerciële en zakelijke ontwikkeling die het heeft doorgemaakt, heeft Bucaramanga zichzelf gepositioneerd als een stad van congressen en evenementen door te beschikken over infrastructuren zoals het Fairs and Exhibitions Center - CENFER, dat sindsdien de grootste commerciële showcase in het oosten van Colombia is geworden. Jaarlijks worden er in alle takken van de nationale handel een oneindig aantal beurzen en tentoonstellingen gehouden. De stad heeft ook een multifunctioneel centrum voor evenementen en shows, wat Bucaramanga een geschikte ruimte biedt voor het houden van grote shows en recreatieve, sportieve of commerciële activiteiten. Talloze conferentie- en congreszalen stellen Bucaramanga in staat om congressen te houden met de zekerheid van de meest adequate logistiek, uitvoering, gemak en comfort van de service die Bucaramanga biedt aan zakenmensen uit het hele land.

De gespecialiseerde beurzen genereren niet alleen directe voordelen voor de respectieve sector, maar markeren ook andere economische lijnen, zoals transport, hotels, restaurants, handel en verschillende serviceactiviteiten voor exposanten, zoals reclame, ontwerp en decoratie van stands, modellering, enz.

In deze stad vindt een van de belangrijkste exportgerichte beurzen in de regio plaats: de EIMI International Children's Fashion Exhibition, de enige die gespecialiseerd is in dit onderwerp in Latijns-Amerika en waaraan Bucaramanga de naam ´´capital de la moda infantil´ dankt. ´. Het wordt uitgevoerd in Cenfer en is de motor van de export van de kledingsector in de regio, goed voor 40% van de buitenlandse verkoop van deze industrie.









Cultuur in Bucaramanga heeft verschillende uitingen, van beeldende kunst zoals schilderkunst, beeldhouwkunst, fotografie, en sinds kort ook in manifestatie met voorstellen die nieuwe technologieën voor artistieke communicatie, zoals video, bevatten. In Bucaramanga heeft het door de geschiedenis heen verschillende culturele voorstellen in verschillende gebieden ontvangen, dus er zijn artistieke groepen in de stad.

Een van de belangrijkste pijlers van cultuur in Santander en in Bucaramanga als cultureel centrum was literatuur, in vroegere tijden was er een culturele beweging rond literatuur die een groot aantal schrijvers voortbracht die de opmerkelijke belangstelling van de gemeenschap voor literatuur verklaarden.

In 1995 nam de administratie van burgemeester Luis Fernando Cote Peña het besluit om de openbare bibliotheek Gabriel Turbay om te vormen tot het hoofdkantoor van het onlangs opgerichte Stedelijk Instituut voor Cultuur, waarbij de rol werd toegeschreven aan de bouw van de bibliotheek Gabriel Turbay als een operationele ruimte voor het beheer van de instituut, wat de verplaatsing van delen van de bibliotheek betekende voor gebruik door het bestuursgebied van het gemeentelijk instituut voor Cultuur. De oprichting van het gemeentelijk instituut voor cultuur werd bedacht om de mogelijkheden om cultuur te sponsoren in het grootstedelijk gebied van de stad uit te breiden. Aangezien cultuur echter van oudsher geen leidende rol heeft gespeeld in de lokale besturen, ontvangen de instituten niet voldoende fondsen en prikkels om hun doelen te vervullen waarvoor ze zijn opgericht en om hun werk uit te voeren zoals het budget dat toelaat.

Dit instituut biedt bibliotheekdiensten, artistieke workshops, presentatie van een gevarieerd aanbod van shows en cultureel werk met de verschillende wijken van de stad, sponsort eveneens culturele activiteiten die worden uitgevoerd op particulier initiatief en heeft een cultureel station (Emisora ​​Cultural Luis Carlos Galán Sarmiento) op de wijzerplaat 100.7 FM

Festivals

Festival Iberoamericano de Cuenteros Abrapalabra, festival van verhalenvertellers en komieken georganiseerd door het Corporación Festival de Cuenteros dat sinds 1992 in de stad wordt gehouden.

International Piano Festival, een pianofestival georganiseerd door de Industriële Universiteit van Santander waar internationale, nationale en lokale artiesten aan deelnemen.Het wordt gehouden sinds 1984 en wordt beschouwd als de belangrijkste culturele bijeenkomst in het oosten van Colombia.

Bucaramanga Book Fair ULibro, Bucaramanga boekenfestival georganiseerd door de Autonome Universiteit van Bucaramanga. De culturele en academische programmering vormt de as van de beurs en biedt speciale attracties voor het grote publiek, het gezin, de universitaire gemeenschap en de educatieve gemeenschap van de basisschool en de middelbare school. Het omvat onder meer conferenties, ontmoetingen met auteurs, artistieke presentaties, film- en literatuurreeksen, poëzie, workshops voor kinderen en jongeren, wedstrijden en andere activiteiten.

Bucaramanga Fair, een evenement dat elk jaar plaatsvindt in de maand september en dat onder de programmering sportieve, culturele en muzikale evenementen heeft waar belangrijke artiesten van verschillende muzikale genres worden gepresenteerd. De evenementen worden gehouden in verschillende delen van de stad en een van de meest opvallende evenementen is de rumba op 27, waar 3 platforms zijn opgezet in de 27e race van de stad en meer dan 60.000 mensen deelnemen.

---