---

Fusagasugá volgens de Engelse geograaf Welby, een stad aan de voet van de Fusy Mountains, een stad en Sagasuya, het lager gelegen deel van de bergen. Miguel Triana zegt dat Fusagasugá een vrouw betekent die onzichtbaar wordt. Deze regio werd bewoond door de Sutagaos. De nieuwe stad werd gesticht door de Oidor Bernardino Albornoz tussen 5 en 13 februari 1562, er is geen beschrijving van de indianen of de auto van de bevolking.

Bij het bezoek van de Oidor Ibarra waren er 759 indianen en hij wees op het reservaat. Tijdens het bezoek van de Oidor Aróstequi van 12 februari 1760 maakte hij een beschrijving van de Indianen, die 85 jaar oud waren. Het register bevatte 644 in 109 gezinnen. Op bevel van 19 februari 1760 erkende hij de door Ibarra toegekende gronden en richtte hij het hospitaalhuis naast de kerk op en gaf hij de priester Vicente de Fresneda de opdracht.

Bij het bezoek van Moreno Y Escandón, rekening houdend met de toename van de buurt en de afname van het aantal inboorlingen, op 8 januari 1776 op de hacienda ´´La Puerta´´ vaardigde hij het decreet uit van uitsterven van de steden Fusagasugá, Pandi en Tibacuy en zijn toevoeging aan die van Pasca, in plaats daarvan stichtten de buren een stad van blanken op 7 mei 1776, de dag waarop de indeling werd gemaakt, meetkamers, die het plein en de straten markeerden. De eerste kerk werd in juni 1658 besteld door de priester Andrés Méndez de Valdivieso. De tweede werd gemaakt door Cura Poveda in 1707, die duurde tot 1865.

De derde werd in 1865 gebouwd door Cura Antonio Martínez, grotendeels van baksteen; Het stortte in op 19 september 1908, met Dr. Sabogal als parochiepriester. De vierde kerk werd opgericht op 6 juni 1909, voltooid in 1926 en op 15 augustus van dit jaar ingewijd door aartsbisschop Ismael Perdomo. Op 16 augustus 1786 werd de Parochie van Fusagasugá gewijd aan Onze Lieve Vrouw van Belén.

De onderkoning Messia de la Zerda in 1771, in een bericht gericht aan de burgemeester van Fusagasugá, behandelde de aanleg van de weg van Santafé naar Monte de Fusagasugá die door de site van Sibaté liep. Op 8 augustus 1774 zei de priester Francisco Escobar dat Fusagasugá zich op de koninklijke weg bevindt die door de berg gaat waar de inwoners van Apicalá en Melgar doorgaan, terwijl anderen niet door het plein gaan maar door de Bermejal, die naar de dezelfde berg van Fusagasugá.

Bij besluit van 7 augustus 1846 van de president van de republiek werd de weg van Fusagasugá naar de zuidelijke provincies tot nationaal niveau verklaard, en op grond hiervan werd opdracht gegeven tot de bouw van een brug over de rivier de Sumapaz op de plaats van Boquerón. In 1852 werd Fusagasugá een kanton van de provincie Tequendama.

Op 9 februari 1877 vond een veldslag plaats tussen de regeringstroepen onder bevel van generaal Mogollón en de rebellen onder het bevel van kolonel Juan Ardila en Lucas Moreno in de boerderij van ´´El Novillero´´. Het eerste ziekenhuis werd in 1893 gebouwd door de Congregatie van het Heilig Hart van Jezus in een perceel dat werd geschonken door Don Manuel María Aya Caicedo en mevrouw Cleofe Díaz, die er een verpleeghuis aan verbonden hadden. Bij departementaal besluit nr. 290 van 20 december 1895 werd Fusagasugá opgericht als hoofdstad van de provincie Sumapaz, opgericht bij nationaal besluit 489 van 7 november van dat jaar, op zijn beurt geratificeerd door wet 162 van 1896.

Op 22 februari 1893 contracteerde Dr. José Manuel Goenaga, minister van Werken van president Miguel Antonio Caro, met de ingenieur Fusagasugueño Enrique Pabón Liévano de aanleg van de weg van Sibaté naar Fusagasugá en Boquerón. Het werk begon in 1905 onder het bestuur van president Rafael Reyes, het werd op 10 februari 1906 opgeschort vanwege de aanval op Barro Colorado, het ging door in maart 1913. In 1930 arriveerde het in Fusagasugá met de bijdrage van dezelfde burgers in de laatste fase, en in 1934 naar Arbeláez.

Bij artikel 12 van Verordening 21 van 1944 werd de aanleg van de snelweg Fusagasugá El Boquerón aangelegd door de weg naar Llano. In 1908 werd de brug van ijzer en hout van Boquerón ingewijd over de rivier de Sumapáz, die de naam ´´Eliseo Medina-brug´´ kreeg onder wiens bestuur hij werd gebouwd. In 1930 werd het gebruikt voor de doorgang van motorvoertuigen tot 1953 toen het werd vervangen door het huidige.

De eerste begraafplaats, die zich bevond op de plaats van ´´Pekin´´ ingehuldigd in 1822, werd in 1852 vervangen door een andere die voor het ziekenhuis werd aangelegd, en dit op zijn beurt door de huidige, die op 31 december door Cura Sabogal werd ingehuldigd. Oktober 1910. In 1929 werd in Quinta Coburgo de kandidatuur van Enrique Olaya Herrera afgekondigd. Op 1 augustus 1970 werd het Technisch Universitair Instituut ingehuldigd, opgericht bij verordening nr. 45 van 19 december 1969, daar opgericht bij besluit nr. 537 van 8 mei 1970 van gouverneur Joaquín Piñeros Corpas.





Fusagasugá is een van de 116 gemeenten in het departement Cundinamarca in de centrale regio van Colombia. Bekend als ´´Ciudad Jardín de Colombia´´ ook wel “Tierra Grata” genoemd, is het de hoofdstad van de provincie Sumapáz en een belangrijke ontwikkelingskern in het zuiden van het departement.

Fusagasugá heeft 107.259 inwoners (telling van 2003), waarmee het de vierde gemeente is in belang en bevolking van het departement na Bogotá, Girardot en Soacha. Bovendien heeft het een grote drijvende bevolking, omdat het een belangrijk regionaal centrum voor handel en diensten is; met grote aanleg als universitaire educatieve stad en als milieutoerisme vanwege de nabijheid van de hoofdstad van het land. De stad ligt op een groen plateau omringd door de rivieren Cuja en Chocho of Panches, omgeven door de heuvels Quininí en Fusacatán die samen een prachtige vallei vormen, met een klimaat en landschap zonder weerga. Het is de voorloper van het oorspronkelijke ritme van de Creoolse Rumba. Een stad die haar deuren opent met de slogan ´´Be happy, word a fusagasugueño´´.

Grenzen

Noord: met de gemeenten Silvania en Sibaté. Zuid: met de gemeenten Arbeláez en Icononzo. Oost: met de gemeenten Pasca en Sibaté. West: met de gemeenten Tibacuy en Silvania.

Weer

Het grondgebied van Fusagasugueño ligt tussen 550 en 3050 meter boven zeeniveau. De stedelijke perimeter ligt op een gemiddelde hoogte van 1.765 meter boven zeeniveau met een gemiddelde temperatuur van 20 ° C. De gemiddelde relatieve vochtigheid is 85%, met een maandelijks maximum van 93% en een maandelijks minimum van 74%, met een neerslag van meer dan 1250 mm.

Zijn territorium in procenten heeft de volgende klimaten:

Warm 20 ° C tot 28 ° C (09,21%)

Gematigd 13 ° C tot 19 ° C (54,00%)

Koud: 9 ° C tot 12 ° C (32,20%)

Páramo: 0 ° C tot 8 ° C (04,19%)

Fusagasugá was aanvankelijk een kruispunt. Een plaats van verplichte doorgang, aangezien het het enige relatief vlakke terrein was in het midden van het dwaze reliëf van de zuidwestelijke helling van het plateau van Cundiboyacense. Daar had een van de eerste markten van de inheemse gemeenschappen die in het midden van het land woonden een zetel, omdat de Muiscas, Panches en Pijaos samenkwamen.

Economie

Regionale landbouwmarketing, handel en bouw zijn de bepalende activiteiten van de economie van de stad, maar de versnelde groei van de derde sector (diensten), met name de versterking van activiteiten op het gebied van onderwijs, gezondheid, recreatie, toerisme en Lokaal overheidsbeleid ter ondersteuning van agro-technologie is bedoeld om op korte termijn de katalysator te zijn voor lokale ontwikkeling.





Toeristische bronnen

Klimaat, flora en landschap (milieu, ecowandelingen en paardrijden op oude paden omgeven door een prachtig landschap.)

Diverse sierplantenkwekerijen

Toeristisch gebied van het dorp Chinauta (zwembaden, hotels, restaurants, ecopark, etc.)

Gemeentehuis

Kerk van Onze Lieve Vrouw van Bethlehem (katholieke tempel)

gemeentelijke bibliotheek

Huis van Cultuur, Monument in conservering

Casonas: Coburgo, Balmoral, Betania, Tierra Grata, La Tulipana, La Palma, enz.

Cundinamarca Sports Performance Center ´´CERCUN´´

Fernando Mazuera voetbalstadion

Cerro Fusacatán

Natuurpark San Rafael

Gemeentepark van Coburg

Openbaar podium (akoestische schelp), site van culturele ontmoetingen.

Ambachten: scheerwollen tapijten en leren en fique kleding.

Typische restaurants, grill, konijnengratin.

Uitgaan: meerdere disco's en bars.

---