---

De geschiedenis van de stad gaat terug tot de nederzettingen van de Iberiërs van de arme stam in de dorpen die de Llano de Gerona omringen en sluiten. Rond 77 a. C. Pompeius bouwde een oppidum aan de Via Heráclea en de Romeinse bewoners stichtten de oorspronkelijke Gerona, in het Latijn Gerunda genoemd.



De nieuwe stad Gerunda werd opnieuw bevolkt met de inwoners van de stad San Julián de Ramis, en werd een belangrijk centrum van de regio, met de articulatie van een Romeinse ager die de stad omsingelde. Ondanks dat Gerunda landinwaarts lag, weg van de kust, had het een goede verbinding met de haven van Ampurias.



De stad beleefde haar eerste periode van pracht als een bisdom van de kerk verbonden aan de metropolitaanse zee van Tarragona, gevolgd door de landelijke ontwikkeling die in het hele oude Romeinse rijk werd ontketend als gevolg van de algemene ondergang en het verlies van gewicht van de burgers.



De islamitische verovering had onmiddellijk invloed op Gerona en legde de nieuwe moslimmacht een persoonlijk en territoriaal eerbetoon op, maar het duurde niet lang vanwege de nabijheid van het Karolingische rijk. De Catalaanse historicus Ramón Abadal i Vinyals beschouwt het als het begin van een proces dat leidde tot de geboorte van later Catalonië, wat aantoont hoe belangrijk Gerona in de loop van de tijd was.



De Karolingische organisatie van het gebied maakte van de stad de zetel van het graafschap Gerona. Gerona vervulde als provinciehoofdstad comfortabel zijn rol en overwon de moeilijkste stadia van het moslimgevaar. De nieuwe muren versterkten het bolwerk en breidden het gebied van de stad uit. In die tijd brak het tijdperk van maximale pracht van de Joodse gemeenschap van Gerona met de kabbalistische school aan. Momenteel is de Joodse wijk Gerona een van de best bewaarde wijken van Europa en een van de toeristische trekpleisters van Gerona.



Tijdens de 15e, 16e en 17e eeuw bleef de stad groeien en werden er kleine uitbreidingen en verbeteringen aangebracht aan de muren om de stad te beschermen tegen de verschillende aanvallen die het moest ondergaan tot het einde van de 17e eeuw en het begin van de 18e eeuw door een deel van de Franse troepen in de context van de talrijke Europese oorlogen.



Aan het begin van de 19e eeuw werd het verwoest door de gevechten en belegeringen die het leed tijdens de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog.



Rond 1889 schafte de generale staf van het Spaanse leger de categorie bolwerken af ​​die Gerona bezat en stond de sloop toe van een deel van de zuidelijke muren van de stad. Gerona begon de vorm aan te nemen die het nu heeft. Op 4 februari 1939 bezetten de troepen van Franco de stad. In 1960 werd Gerona de eerste Ciutat pubilla de la Sardana genoemd met een bericht van Josep Mainar i Pons.





Gerona (in het Catalaans en officieel Girona) is een Spaanse stad en gemeente, hoofdstad van de gelijknamige provincie en van de regio Gironés, in de autonome gemeenschap Catalonië. Het behoort tot het gebied van de Comarques Gironines en het stedelijk systeem van Gerona, volgens het Algemeen Territoriaal Plan van Catalonië.



Het grenst in het noorden aan San Julián de Ramis en Sarriá de Ter, in het oosten aan Celrá, in het zuidoosten aan Juyá en Quart, in het zuidwesten aan Fornells de la Selva, Vilablareix en Salt, en in het westen aan San Gregorio. Het is het centrum van het stedelijk gebied van Gerona.



De rivieren Ter, Güell, Galligans en Oñar kruisen het. Het is 75 m boven zeeniveau.



Artistiek erfgoed

Oude stad



De oude binnenstad van Gerona, het hart van de oorspronkelijke Romeinse stad Gerunda, bevat al het meest relevante artistieke erfgoed van de stad en is omgeven door immense muren die kunnen worden doorkruist langs de Passeig Arqueològic en Passeig de la Muralla, prachtig uitzichtpunt over de stad.





De huizen van Oñar



Heel kenmerkend voor Gerona zijn de huizen die boven de rivier de Oñar hangen. Deze pittoreske huizen die door de eeuwen heen aan de rivier zijn gebouwd, bieden een prachtig beeld van een kleine mediterrane stad. Alle riviergevels zijn geschilderd volgens het kleurenpalet van Enric Ansesa, Jaume Faixó en de architecten J. Fuses en J. Viader.

De Joodse wijk (El Call Jueu)



Op het kruispunt van middeleeuwse steegjes valt de Joodse wijk El Call op, waar tot het einde van de 15e eeuw een kleine gemeenschap woonde. Het is een van de best bewaarde middeleeuwse steden van Europa. Het Bonastruc Ça Porta Center, de mogelijke oude synagoge die nu een studiecentrum is geworden, valt op. Aan de noordkant van het centrum ligt Montjuïc, oftewel de berg van de joden.

Kathedraal van Girona



Op de Plaza de la Catedral zijn de Casa Pastors, het huidige renaissancegebouw Palacio de Justícia en de Pia Almoina belangrijk. Op dit plein staat de kathedraal of Santa María, gebouwd tussen de 11e en 18e eeuw en biedt vier bouwstijlen: romaans, gotisch, renaissance en barok.



Naast andere civiele constructies zoals de Casa de l´Ardiaca en het bisschoppelijk paleis, heeft de oude stad representatieve religieuze gebouwen, zoals het Sant Pere de Galligants klooster of de Sant Feliu Basiliek.

Arabische baden



De rondleiding door de Barrí Vell kan eindigen bij de Archeologische wandeling, met de Julia- en Cornelia-torens; en de Arabische baden, aan het einde van de wandeling, gekenmerkt door de bovenste koepelvormige lantaarn.

De Rambla de la Libertad



Voormalige ruggengraat van middeleeuwse barokke en achtste-eeuwse Gerona, het is de drukste en meest karakteristieke openbare ruimte in Gerona. Het bestaan ​​van de boulevard is echter zeer recent, aangezien de configuratie dateert uit 1885, toen de gemeentelijke architect Martí Sureda i Deulovol het plaza de las coles verenigde met de straat van de drinkplaats en de arcades van de esparteros die hij sloopte. De hele ruimte werd toen veranderd in een beboste loopbrug met lindebomen, en er werden enkele banken neergezet. Het heette La Rambla de la Libertad, ter ere van de boom van vrijheid die in 1869 werd geplant tijdens het democratische bestuur. Hoewel de ruimte sterk werd aangepast door Sureda, heeft het een middeleeuws portiekgedeelte en enkele paleizen uit dezelfde periode behouden. De constructie van acht-eeuwse gebouwen heeft echter gedeeltelijk het middeleeuwse karakter van de ruimte getransformeerd. Momenteel is de Rambla de toegangspoort tot de oude stad voor toeristen die naar de stad komen en een plek waar iedereen kan wandelen.

Het Onafhankelijkheidsplein



De Plaza de la Independencia - die verwijst naar de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog - is een van de bekendste en meest bezochte pleinen in Gerona. Gelegen in de wijk Mercadal, in het centrum van de stad, ligt het plein waar vroeger het klooster van San Agustín was, daarom staat het ook bekend als Plaza de San Agustín. Het belang van dit plein ligt in de achttiende-eeuwse sfeer, ondanks het feit dat het wordt omringd door sobere en identieke neoklassieke gebouwen, met sculpturale portieken die zijn gewijd aan de verdedigers van de stad Gerona tijdens de belegeringen van 1808 en 1809. Hoe dan ook , het vierkant, van symmetrische proporties, komt meer overeen met huidige ingrepen dan met zijn architecturale verleden. De gemeentelijke architect Martí Sureda was de eerste die een gesloten plein met arcaden ontwierp met neoklassieke bochten, met gebouwen die dezelfde esthetische proporties hadden. De verstedelijking van het gebied volgde slechts gedeeltelijk op de plannen en de bouw van de eerste bioscopen in deze stad, verpestte het idee van Martí Sureda. Pas in de jaren 80 van de 20e eeuw kon wat die architect had gedacht, worden voltooid.

De bruggen over de rivier de Oñar



Een van de grootste problemen van de stad door de geschiedenis heen was de noodzaak om de twee delen van de stad te verenigen die werden gescheiden door de rivier de Oñar: de rechteroever (Barrio Viejo) en de linkeroever ( Mercadal buurt). Hierdoor speelden bruggen een grote rol in de ontwikkeling van de stad. Momenteel zijn er geen middeleeuwse bruggen die de rivier overstaken en de meeste constructies zijn eigentijds. Onder hen vallen er vier op: de stenen brug, de ijzeren brug, de Gomez-brug en het spoorwegviaduct. De stenen brug (Pont de Pedra of de Isabel II) dateert uit 1849 en verving de middeleeuwse brug die de twee wijken van de stad met elkaar verbond. De ijzeren brug (Pont de Ferro of Pont de les Peixateries Velles, of Pont de Eiffel ter ere van Gustave Eiffel (wiens bedrijf de brug bouwde), dateert uit 1876 en vertegenwoordigde een grote vooruitgang in termen van de vereniging en samenhang van de De Gómez-brug (genoemd naar de persoon wiens huis werd onteigend om de brug te bouwen) dateert uit 1916 en doorbreekt de acht-eeuwse stijl van de vorige bruggen, met een moderne en strakke betonnen constructie. Ten slotte is de vierde brug het spoorwegviaduct, gebouwd in 1876, dat de komst van moderniteit en vooruitgang vertegenwoordigde voor een Gerona die ommuurd bleef.



Er zijn verschillende legendes die verband houden met de stad:



Legende van de troon van Karel de Grote (Llegenda del tron ​​de Carlemany)

Legende van de toren van Karel de Grote en zijn zwaard (Llegenda de la torre de Carlemany i la seva espasa)

Elke goede persoon uit Girona die veilig wil terugkeren van een reis, is verplicht de ezel van de leeuwin te kussen, evenals alle bezoekers van de stad die op een dag naar Gerona willen terugkeren.

Legende van Saint Narcissus en de vliegen (Llegenda de Sant Narcís i les mosques)

Legende van de Cocollona

Legende van Gerión (of Gerió], in het Catalaans), mythische grondlegger van de stad

Legende van de Tarlá de l’Argenteria

Cultuur en tradities

Partijen



´´ Beurzen en festiviteiten van San Narciso´´ (Fires i festes de Sant Narcís): De festiviteiten van Gerona worden gevierd in de week dat 29 oktober valt, een dag gewijd aan Sint Narcissus, de patroonheilige van de stad. De festiviteiten beginnen de vrijdag voor de 29ste met een parade en het voorlezen van de proclamatie vanaf het balkon van het stadhuis. Op de dag van San Narciso wordt een plechtige hoogmis opgedragen aan de heilige in de kerk van San Félix in Gerona, waar de kapel van de heilige staat met de vermeende overblijfselen van de heilige. Paradoxaal genoeg wordt de mis van de huidige patroonheilige van Gerona gevierd in de kerk gewijd aan de voormalige patroonheilige van Sint Felix. Ze eindigen de zondag na 29 oktober met vuurwerk. Wat betreft het speelse aspect van de festiviteiten, in het Parc de la Devesa zijn er de ´´barakken´´ (bars van lokale entiteiten gemaakt met kazernes) samen met de muziekconcerten, de attracties van beurzen en de ´´Fira landbouw ik comercial´´ met stands voor lokale bedrijven. In de loop van de tijd zijn de San Narciso-festiviteiten uitgegroeid tot festivals die alle gemeenten van de lagere regio's van de provincie Gerona omvatten, waardoor het meer stedelijke en traditionele karakter verloren is gegaan en het meest speelse deel van hetzelfde.

´´Gerona, bloementijd´´ (Girona, Temps de flors): Dit is een zeer recent festival, met een zeer belangrijke promotionele, toeristische en commerciële aard, dat plaatsvindt in de derde week van mei. Dit festival werd in 1955 gevierd als een eenvoudige bloemententoonstelling in de kerk van San Doménech in Gerona, georganiseerd door de vrouwelijke afdeling van de FET en de JONS. In de loop der jaren evolueerde de sample tot een sample van bloemcreaties in de eerder genoemde kerk. Tegen het midden van de jaren 90 van de 20e eeuw besloot de gemeenteraad, onder voorzitterschap van Joaquim Nadal i Farreras, om deze tentoonstelling over San Doménech om te vormen tot een tentoonstelling die de hele stad omvatte. Daarom werd er door de hele stad een bloemenshow georganiseerd. De monumenten van de stad werden versierd en de eigenaren van de privépatio's van Barrí Vell waren ervan overtuigd om ze tijdens de tentoonstelling voor het publiek open te stellen. Na een grote transformatie te hebben ondergaan, werd deze show het huidige ´´Girona, temps de flors´´. Tegenwoordig vullen bloemenmakers de stad met klassieke of experimentele bloemendisplays. Een groot aantal monumenten en prominente openbare ruimtes herbergen bloemencreaties. Evenzo blijven de eigenaren van privépatio's en tuinen in Barrí Vell ze openen en aan bezoekers laten zien. Ondanks de commerciële en toeristische verandering die de tentoonstelling heeft ondergaan, is het nog steeds een tijd waarin de stad haar deuren opent en vol bloemen staat.



Musea [bewerken]

Archeologisch museum



Stedelijk Historisch Museum: [2] Gelegen in het centrum van Barrí Vell, in het voormalige 18e-eeuwse kapucijnenklooster en later provinciaal instituut (1845-1968), bespreekt het museum de hele geschiedenis van de stad Gerona, van de eerste prehistorische kolonisten, die door middeleeuwse pracht gingen, tot het bereiken van onze dagen. De collecties omvatten archeologische collecties, historische objecten en illustraties van de tijd, met verklarende kaarten en modellen. U kunt ook een bezoek brengen aan het klooster en de begraafplaats van het oude klooster. In het gebouw bevindt zich het Stedelijk Historisch Archief.

Archeologisch museum van Catalonië: [3] De oude kerk en het oude klooster van Sant Pere de Galligants herbergen de collecties van de afdeling Girona van het Archeologisch Museum van Catalonië, voorheen bekend als het Provinciaal Museum van Oudheden en Schone Kunsten. Het provinciale museum wordt sinds 1846 gebruikt als opslagplaats voor archeologische opgravingen in de Ampurdán en werd in 1857 geïnstalleerd. In 1992 werd het project om de faciliteiten te moderniseren uitgevoerd als onderdeel van het Archeologisch Museum van Catalonië. Het museum bevat al het archeologische materiaal uit de prehistorie en de oudheid (Iberisch, Grieks en Romeins), gevonden in de provincie Gerona dat niet naar de pakhuizen van Barcelona is gestuurd, zoals bijvoorbeeld het standbeeld van Escolapi d´ Empúries. U kunt grafstenen, mozaïeken en alledaagse materialen zien. Het museum behandelt ook de middeleeuwen, met sets van epigrafie.

Kunstmuseum: [4] Het museum is opgericht in 1976 en is gevestigd in het voormalige bisschoppelijk paleis van Gerona, naast de kathedraal. Het museum bevat collecties uit alle periodes, van romaanse tot hedendaagse tijden, met werken van Ramon Martí i Alsina of Joaquim Vayreda. De exposities variëren van heilige kunst tot decoratieve kunsten. De belangrijkste collecties zijn middeleeuws, waaronder het altaar van het Empordà-klooster van Sant Pere de Rodes.

Museumhoofdstuk-schat van de kathedraal: [5] Museum gewijd aan de relikwieën en waardevolle voorwerpen verzameld door het kapittel van de kathedraal van Gerona. U kunt collecties bekijken die zijn gewijd aan heilige kunst, liturgische voorwerpen en werken van goudsmid. Tot de stukken behoren de Beato de Liébana, gemaakt in Zaragoza in 975 en het Tapijtwerk van de schepping uit de 11e of 12e eeuw.

Cinema Museum: [6] Geopend in 1998, is het een uniek museum in deze categorie. Gemaakt uit de schenking van het privégeld van de Catalaanse filmregisseur Tomás Mallol, bevat het een grote verscheidenheid aan cinematografisch materiaal, zoals projectiemachines, spoelen, origineel filmmateriaal en een opmerkelijke verzameling posters.

Museum van de geschiedenis van de joden: museum gewijd aan de geschiedenis van de joodse gemeenschap in Girona vanaf de middeleeuwen, van de 11e eeuw tot de pogrom van 1391, tot hun verdrijving in 1492. Het bevat voorwerpen uit de joodse cultuur en een rijke collectie grafstenen uit van de Joodse begraafplaats van Gerona in Montjuïc.



Theater [bewerken]



Stadstheater van Gerona: Het eerste theater in de stad Gerona wordt gedocumenteerd in 1769, toen het stadhuis van Gerona besloot om de Pallol te gebruiken als komedietheater. Het was een kleine ruimte voor het beoogde gebruik, behalve dat het licht ontvlambaar en gevaarlijk was. In een faciliteit t

---