---

Het park is elke dag van het jaar geopend. Van november tot maart werkt het tussen 10.00 en 20.00 uur. Tussen april en oktober is het geopend tussen 10.00 en 18.00 uur. Rondleidingen worden aangeboden door dames in klederdracht. U kunt een botanische tour kiezen en een andere over medicinale soorten.

Veertien hectare gelegen op het schiereiland Lota Alto vormen het park dat Doña Isidora Goyenechea (1836-1897), de rijkste Chileense vrouw van die tijd en echtgenote van de zakenman Luis Cousiño (1835 - 1873), liet bouwen rond het kasteel waar het gezin zou blijven leven. Het paleis in Franse stijl, gebouwd tussen 1885 en 1898, is nooit bewoond geweest. Het was alleen bezet voor de exploitatie van de kantoren van het Lota-kolenbedrijf. De sterke aardbevingen die de regio verwoestten, vernietigden geleidelijk de structuur van het majestueuze gebouw, tot de sloop in 1964. Ten slotte gaven de erfgenamen van Isidora Goyenechea er de voorkeur aan om van hun huis een klein huis op de klif te maken, dat in 1960 verdween.



Ontworpen door de Engelse tuinarchitect Bartelet, tussen 1862 en 1872, werd het park voortgezet door Reilly.



Lota ligt 500 kilometer ten zuiden van Santiago de Chile. Om in Lota te komen, passeer je de stad Concepción (39 kilometer van Lota), de hoofdstad van de Achtste Regio; Vanaf daar gaan we naar het zuiden langs een uitstekende weg, dubbel spoor, geplaveid in twee richtingen, passerend door de stad Coronel, komen we aan in Playa Blanca en rijden Lota binnen.



Tegenwoordig herbergt het eeuwenoude bomen die door Doña Isidora zijn meegebracht, een kas, een Chinese gondel, een meteorologisch observatorium, een vuurtoren, banken, lantaarns, vazen, fonteinen en sculpturen. Venus in het bad van Allegrain en Caupolicán, van Nicanor Plaza, vallen op. De ornamenten tonen een park dat bevroren is in de tijd, een getuigenis van de economische welvaart van de familie Cousiño.



In een holte ligt het graf van de eerste zoon van het echtpaar Cousiño - Goyenechea, Carlos (1859-1931). Vooraan valt de pique op die zijn naam draagt ​​en die later werd gedoopt als Chiflón del Diablo. Van daaruit zie je twee hoge torens. In het betonnen exemplaar werkte de ´´pique tosquero´´, die ventileerde en de slak verwijderde. De metalen, ´´de kooi´´ genaamd, werd gebruikt om het personeel en de kolen te mobiliseren.



Vanuit meerdere gezichtspunten kun je Lota Bajo zien, waar vroeger de vissersbaai en de haven waren, beide gelegen in de Golf van Arauco.

---