---

Traditioneel wordt het jaar 1690 aangeduid als de datum van de oprichting van Marinilla, dat op 21 november 1787 de titel Villa kreeg bij Koninklijk Besluit van koning Carlos III, een eretitel en een teken van welvaart en ontwikkeling.

De meest overtuigende documenten, die afkomstig zijn uit de Spaanse kronieken van de veroveringsjaren, suggereren dat rond 1540 maarschalk Jorge Robledo, die op dat moment de Aburrá-vallei verkende, een soldatencommissie stuurde om het land te verkennen van wat tegenwoordig Marinilla vormt. . Deze commissie keerde spoedig terug naar Mariscal Robledo om hem te informeren dat ze aan de zijkanten van wat nu Marinilla is, "niets wezenlijks" hadden gevonden.

Jaren later bereikten andere Spaanse avonturiers, waaronder kapitein Francisco Núñez Pedroso, oprichter van Mariquita, en Francisco Martínez Ospina, aan wie de stichting Nuestra Señora de los Remedios wordt toegeschreven, de oostelijke bergen van Antioquia, waar ze doorheen gingen waar Vandaag is het Marinilla.

Vele decennia gingen voorbij totdat in 1709 zich een klein gehucht begon te vormen, afhankelijk van de omliggende stad Remedios, op de locatie van de huidige bevolking. Kort daarna werd dit nieuwe dorp, dat aanvankelijk de naam San José de Marinilla kreeg, door overheidsvoorschriften omgevormd tot een vice-parochie van de parochie Rionegro.

Volgens de beschikbare gegevens waren de oprichters van Marinilla dus Don Juan Duque de Estrada uit Mariquita en Don Francisco Manzueto Giraldo uit Santiago de Arma.

Op 31 januari 1752 werd de vice-parochie van Marinilla met toestemming van de bisschop van Popayán en bij decreet van de onderkoning José Alfonso Pizarro tot de categorie van parochie verheven.

Omdat Marinilla geïsoleerd lag in het midden van de jungle, net als de meeste steden van Antioquia in deze tijd, ging het leven van de bevolking voorbij zonder grote historische gebeurtenissen tijdens de koloniale tijd.

Pas toen het verlangen om zich van de heerschappij van Spanje te ontdoen deze landen bereikte, keerden ze terug om zich in hun beste conditie te uiten, zoals die van het bijdragen van hun eigen kinderen aan de strijd tegen de Onafhankelijkheidskruistocht. Marinilla was toen een van de eerste steden die hun kinderen aanbood voor de emancipatoire kruistocht, waar ze zich onderscheiden door gedenkwaardige gebeurtenissen.

Maar uit de geschiedenis van deze stad valt op dat haar burgers generaal José María Córdoba niet wilden vergezellen in zijn opstand tegen Simón Bolívar, ondanks dat hij hem had vergezeld in andere beslissende bevrijdingscampagnes. In dit verband vertelt de toespraak van de toenmalige priester van Marinilla dat de marinillos erg dapper waren in deze periode van onafhankelijkheid.

Toen generaal José María Córdoba voor de eerste keer in Marinilla aankwam, trof hij al een krachtig bataljon aan, dat onmiddellijk met hem naar de strijd marcheerde. Sprekend over de kinderen van deze nobele stad, riep het Antioquia militaire genie José María Córdoba uit: ´´Marinilla is de stad die de Republiek de beste diensten heeft bewezen. Aan zijn zijde zal ik liever sterven dan me overgeven aan de laffe Spanjaarden´´. Tijdens de opstand in Cordoba in 1829 weigerden de marinillos hem te steunen. Bij deze gelegenheid richtte de illustere priester Jorge Ramón Posada, priester van Marinilla, de maarschalk van Ayacucho de volgende woorden:

´´ Generaal Córdoba: dit volk bewondert en aanbidt je sinds je hem in 1820 ontmoette. Voor de strijd tegen de Spaanse kroon gaf hij je alles wat hij had: voedsel, paarden, geld en honderden van zijn kinderen die wisten hoe ze zich met glorie moesten bedekken naast de jouwe van Chorros Blancos en Cartagena, tot Pichincha en Ayacucho. Maar vandaag, met de pijn van onze ziel, kunnen we hem niet volgen in de opstand tegen de Vader van de Natie. We houden ook niet van de dictatuur, maar we zijn van mening dat er andere middelen moeten worden gebruikt om het te bestrijden. Wij vinden het niet verstandig of patriottisch dat Antioquia de eerste is die dit nobele land in de verschrikkingen van een burgeroorlog en broedermoordoorlog lanceert ”.

Marinilla is een cultureel centrum van Oost-Antioquia en heeft een zeer hoge historische waarde. Ondanks het feit dat oorspronkelijk het gebied waar het zich nu bevindt een mijngebied was waar zwarte slaven werden geïntroduceerd en dat het werd bewoond door inheemse volkeren, is Marinilla een stad waar niet zoveel rassenvermenging was als in andere gemeenten van Antioquia, zodat de mensen gewoonlijk be more zarca, en zelfs veel mensen met een blanke huid, blond haar en lichte ogen worden gezien.

Marinilla is ook een zeer religieuze en conservatieve stad in zijn tradities, waar de verschillende kunsten en ambachten generaties lang worden behouden. In Marinilla is het dan ook niet ongewoon om iemand te vinden die nog kookt wat de muilezeldrijvers aten, of iemand die verhalen vertelt over voorouders of gitaren bouwt zoals ze in de stad jarenlang deden.

Marinilla heeft op een beruchte manier deelgenomen aan de organisatie en het bestuur van de Colombiaanse staat, aangezien een groot aantal van haar kinderen de hoogste zetels in Colombia heeft bekleed als senatoren, vertegenwoordigers in het Huis en andere hoge functies van staatsfunctionarissen.





Marinilla is een gemeente in Colombia, gelegen in de subregio Oriente van het departement Antioquia. Het grenst in het noorden aan de gemeenten San Vicente en El Peñol, in het oosten aan de gemeenten El Peñol en El Santuario, in het zuiden aan de gemeenten El Santuario en El Carmen de Viboral, en in het westen aan de gemeenten El Carmen de Viboral en Rionegro. De gemeentelijke zetel is 47 kilometer van Medellín.

Appellations: De Colombiaanse Sparta, Land van de arepa en Land van humoristen en lacht

Marinilla is gelegen in de centrale Cordillera van de Andes.

Het hoofd heeft 31 buurten en het centrale gebied heeft hetzelfde aantal trottoirs, waaronder La Peña, Belén, Chocho Mayo, San José, Yarumo, La Milagrosa en Montañitas.

De oorsprong van de naam "Marinilla" is niet precies bekend. Volgens de overleden gouverneur van Antioquia, historicus Jaime Sierra García, in Spanje, is "Marinilla" echter een bekende naam van een persoon. De Iberische landen van Spanje zeggen: 'Kinderen van Marinilla verlaten Sabanilla nooit; de kinderen van Marinilla, oorspronkelijk gedoopt als “San José de la Marinilla”.

Economie

Het is gebaseerd op handel, toerisme en landbouw: cabuya, maïs, groenten, bonen, tomatendressing en bramen.

Pluimvee-industrie.

De stad maakt van oudsher gitaren.





Gastronomie

Specialiteit: Arepa's van kaas en chócolo, naast een rijke variëteit aan sancocho's en trays.

Ook traditionele Paisa-keuken.

Interessante plaatsen

Kerk van Onze Lieve Vrouw van de Assumptie, Romeinse stijl; Het werd opnieuw ontworpen door Carlos Carre, dezelfde die de kathedraal van Medellín ontwierp.

Kapel van Jesus Nazareno. Het werd ongeveer tussen 1752 en 1760 gebouwd. Het is een nationaal monument.

Kerk van Maria Hulp van christenen

Kapel van de Heilige Familie.

Museo del Cristo, met een collectie van 2700 crucifixen geschonken door de meester Roberto Hoyos Castaño.

Historisch en archeologisch museum.

José Duque Gómez Huis van Cultuur

Cascajo-brug op de weg Marinilla - Rionegro.

Colegio Corazonista-seminar.

Verschillende fabrieken voor snaarinstrumenten.

Monument voor Simón Bolívar.

Ecologische bestemmingen

Los Cedros-mes, vanwaar je een groot deel van het nabije oosten van Antioquia kunt zien.

Quebrada Marinilla Linear Park.

Loopt langs het pad van Rionegro.

Experimentele boerderij El Chagualo, schone productiegewassen, sierplanten en ecologische keuken.

Feesten en beurzen

Marinilla Agro-ecological Fair is een show van productiviteit in het oosten van Antioquia.

Religieus muziekfestival met Pasen, zonder vaste datum in maart of april.

Colombiaans Andes-muziekfestival in november.

Theaterweek.

Theaterfestival voor kinderen.

Ontmoetingen van Martial en Musical Bands.

Populaire feesten of ook wel ´´Fiestas de la vaca en la torre´´ genoemd, die elk jaar op de eerste dagen van januari worden gehouden.

---