---

De stad werd op 29 september 1563 gesticht met de naam San Miguel de Agreda de Mocoa door kapitein Gonzalo H. de Avendaño onder bevel van Pedro de Agreda, toen gouverneur en kapitein-generaal van de provincie Popayán.

In 1683 werd de stad aangevallen door de Andaquí-indianen, die het bijna volledig in brand staken. Vanwege frequente aanvallen op de bevolking, werd vastgesteld dat het werd overgebracht naar de huidige locatie aan de oevers van de Mocoa-rivier bij de mondingen van de rivieren Mulato en Sangoyaco.

In 1841 telde de stad 36 huizen. In 1876 werd Mocoa een handelscentrum voor Quina en Rubber.

In 1958 werd de bevolking verheven tot de categorie gemeente. In 1968, toen de Putumayo-burgemeester werd opgericht, gescheiden van het departement Nariño, werd Mocoa de hoofdstad.

De grondwet van 1991 maakte het tot de hoofdstad van het Putumayo-departement.





Mocoa is een Colombiaanse gemeente, de hoofdstad van Putumayo.

De uitlopers van het Andesgebergte omringen de stad Mocoa, de hoofdstad van het Putumayo-departement in de Republiek Colombia. Opgericht op 29 september 1563 door kapitein Gonzalo H. de Avendaño, is de economie gebaseerd op landbouw en commerciële activiteiten. De stad is ook een sociaal referentiepunt voor kolonisten die naar departementale landen komen, aangetrokken door olie-exploitatie.

De oppervlakte is 24.885 km2 en wordt in het noorden begrensd door de departementen Nariño, Cauca en de rivier Caquetá die het scheidt van het departement Caquetá, in het oosten met het departement Caquetá, in het zuiden met het departement Amazonas en de rivieren Putumayo en San Miguel die het scheiden van de republieken Peru en Ecuador, en in het westen met het departement Nariño.

Hun land wordt omringd door de rivieren Putumayo, Caquetá, Mocoa, Mecaya, Caucayá, Sencilla, Guamuéz, San Miguel, Sabilla, Orito, Mulato, Rumiyaco, La Quebrada Concepción en talrijke kleinere stroompjes.

De vlakte kenmerkt zich door hoge temperaturen boven de 27ºC.

De gehuchten en kleine steden zijn gelegen aan de oevers van de rivieren die worden gebruikt als de belangrijkste communicatieroutes. Het heeft twee belangrijke rivierhavens, een in Puerto Asís; de andere in Puerto Leguízamo. Het departement heeft een snelweg die Puerto Asís en Mocoa verbindt met het binnenland; een ander klein stuk weg verschijnt midden in de jungle tussen Taquín en Puerto Leguízamo, die samenkomt met de rivieren Caquetá en Putumayo; Er zijn 4 luchthavens in Puerto Asís, Orito, Puerto Leguízamo en Villagarzón.

Het departement heeft het La Paya National Natural Park; met aantrekkelijke landschappen en een grote diversiteit aan flora en fauna; Er is ook etnisch-culturele diversiteit, die activiteiten van ecologisch behoud, beheer van natuurlijke omgevingen, attracties voor ecologisch, wetenschappelijk, sport-, recreatief en sociaal toerisme mogelijk maakt. Viert jaarlijks festiviteiten die typisch zijn voor inheemse groepen.

De belangrijkste economische activiteiten zijn landbouw, veeteelt en mijnbouw. Maïs, banaan, cassave, ananas, chontaduro-fruit en palmharten, suikerriet en in mindere mate rijst, yams, groenten en bonen vallen op. Vee heeft grote zuiveloverschotten, vooral in de Sibundoy-vallei. Er zijn olievelden ontdekt in de gemeente Orito, die wordt beschouwd als een van de grootste ter wereld. Er zijn ader- en alluviale goudafzettingen in de geologische formaties van het zogenaamde Colombiaanse massief, vooral in het centraal-oostelijke gebergte; Momenteel wordt het geëxploiteerd in de rivieren Curiyo en Cascabel, zijrivieren van de Caquetá en zelfs daarin; Het wordt ook gewonnen in de San Pedro-rivier, een zijrivier van de Putumayo in de Sibundoy-vallei. Er is een grote verscheidenheid aan hout voor de bouw, medicinale planten, oliehoudend, vezelig, harsachtig zoals rubber, balatae, wierook.



toerisme

Het is de poort van de grote Amazone en long van de wereld, de vriendelijke en hartelijke mensen verwelkomen alle bezoekers uit verschillende delen van de wereld, Mocoa is de thuisbasis geworden van duizenden toeristen die de regio bezoeken voor het prachtige natuurparken eromheen.

Bevolkingsgroei

De aanleg van de snelweg Bogotá - Pitalito - Mocoa haalde de gemeente uit het geografische isolement waarin ze sinds haar ontstaan ​​was ondergedompeld; Dit heeft het afgelopen decennium geleid tot een toename van het aantal immigranten uit andere regio's van het land. Een gevolg van deze groei was de ontwikkeling van de handel en het transport van producten van Mocoa naar de hoofdstad van het land.

Communicatie kanalen

Terrestrisch

In het noorden, van Bogotá, El Espinal, Neiva, door de meeste gemeenten Huila, Pitalito, en twee uur rijden is Mocoa.

In het zuiden, vanaf de grens met Ecuador, door de gemeente La Hormiga, Puerto Caicedo, Villagarzon en tenslotte Mocoa, zijn sommige wegen in het zuiden van het departement momenteel geasfalteerd.

In het zuidwesten, van Pasto, El Encano, Colon, San Francisco en 3 uur rijden in een slechte provinciale weg is Mocoa.

Toeristische attracties

Mocoa wordt gekenmerkt door zijn bijzondere schoonheid, een van de toeristische attracties is het Santander Park, omgeven door palmbomen die vader Jaime Igualada uit Afrika heeft meegebracht. La Loma is een andere plaats die zeer gewaardeerd wordt vanwege het panoramische uitzicht over de stad.

Bij de monding van de Mandiyaco-rivier en de Caquetá-rivier, op de departementale grens tussen Putumayo en Cauca, langs meer dan 500 meter boven de Mandiyaco-rivier, zijn er enorme rotsmassa's die vreemde en grillige labyrinten en tunnels vormen. die nauwelijks de doorgang van de wateren toelaten die met intensiteit afdalen.

Churumbelo Hill

El Churumbelo is een bergketen gelegen nabij Mocoa, het heeft een oppervlakte van ongeveer 12.000 hectare. Over de Churumbelo zijn veel verhalen en mythen beschreven. De rivieren en de vegetatie maken het tot een mysterieuze plek.

Churumbelo waterval

Het ligt ten oosten van Mocoa, in de bergen die zijn naam dragen. In het gebied zijn er een groot aantal overblijfselen van de oude beschaving die overeenkomen met een familie van de Inga's, die vele jaren geleden leefden.

Jonquille

Ten noorden van Mocoa is er een inheemse bevolking van de Inga-bevolking. Degenen die deze gemeenschap bezoeken, zullen de koloniale kapel op een plein, omringd door huizen, waarderen en een culturele attractie van de gemeenschap vormen.

Rumiyaco-rivier

Het ligt ten zuiden van Mocoa en is samengesteld uit verschillende bronnen waar zwemmers van het water kunnen genieten. Je bereikt deze site met de auto in 6 à 10 minuten, of te voet in een half uur.

Mandiyaco-rivier

Het is gelegen in het noordwesten van Mocoa, op de grens met Baja Bota Caucana, vlakbij de brug die Putumayo met Cauca verbindt, op de weg naar Pitalito, 15 minuten ervan, dan 30-45 minuten lopen.



Het is een natuurlijke schoonheid, er zijn lange en smalle stroken met een reeks in- en uitgangen waardoor de Mandiyaco-rivier stroomt. Bij de monding op 500 meter afstand zijn er enorme rotsmassa's die labyrinten of tunnels vormen.

Hornoyaco

Het ligt ten oosten van Mocoa, in het Churumbelo-gebergte, onderweg kun je diverse vegetatie zien in een autorit van 5 minuten en later een wandeling van ongeveer 90 minuten naar het Hornoyaco-ravijn. Je kunt de 60 meter hoge waterval in het midden van het ravijn zien vallen met intensiteit en een prachtige lagune vormen.

Om bij de basis te komen, moet je een smal pad afleggen en daarna genieten van het warme water van de Hornoyaco-stroom.

Culturele evenementen

Mocoa carnaval

Het carnaval van Mocoa, de hoogste culturele uitdrukking, is een traditie van zuidelijke afkomst. De kolonisten die de stad Mocoa bevolkten, waren meestal van Nariño-oorsprong en brachten hun tradities en gebruiken mee, zoals kerstvieringen en het zwart-wit carnaval van het departement Nariño.

Sinds die tijd werden deze gebruiken beoefend; Pas in 1970 begon een reeks opeenvolgende carnavals, georganiseerd door de raad van bestuur.



Tien jaar later werd het het Mocoa Folk Carnival genoemd, het behoudt de culturele identiteit van de inwoners en behoudt tegelijkertijd de wortels van Nariñense. Tegenwoordig is het noodzakelijk om het carnaval te versterken, rekening houdend met het multiculturalisme van de mensen zonder de wortels ervan te verwaarlozen. Zo werd in 2002 de Mocoa Culture, Tourism and Carnival Corporation opgericht.

---