---

Prehistorie



Net als het hele noorden van de Straat van Gibraltar, is Tarifa rijk aan rotskunstafzettingen die getuigen van de aanwezigheid van culturen sinds het paleolithicum. De reeks grotten en schuilplaatsen die van Tarifa tot Medina-Sidonia bestaan, komt overeen met een zeer brede periode, variërend van het Boven-Paleolithicum tot de Bronstijd, en wordt de Zuidelijke Kunst genoemd. Tarifa heeft ongeveer zestig van deze schuilplaatsen, waaronder de oudste in de regio. De Cueva del Moro onderscheidt zich van het Boven-Paleolithicum, met rotstekeningen die paarden en andere elementen van de lokale fauna voorstellen.

Oude leeftijd

Basiliek van Baelo Claudia.



Er zijn archeologische aanwijzingen voor de aanwezigheid van ten minste twee Punische nederzettingen van enig belang binnen de gemeente Tarifa. De belangrijkste locatie is die met een reeks hypogeale graven die in 1987 op het eiland Las Palomas zijn gelegen en die een Punische nederzetting onder de huidige stad Tarifa suggereren. De tweede locatie zou zich in Baelo Claudia of in de buurt ervan bevinden en hoewel er geen archeologische overblijfselen zijn verschenen, zijn er munten bekend die in deze stad zijn uitgegeven met de dubbele legende Bailo / BLN, waarvan de naam op de tweede plaats is geschreven in de Neo-Punische taal.



Zelfs de locatie van Punische bouwwerken in die stad moet in aanmerking worden genomen dat de stichting van de Romeinse Baelo Claudia plaatsvond in de 2e eeuw voor Christus. Deze belangrijke stad lijkt al heel vroeg in verband met de visserij en handel met Noord-Afrika, voornamelijk met Tingis, het huidige Tanger. In het midden van de 1e eeuw, tijdens het bewind van Claudio Baelo, verwierf Claudia zijn grootste belang door het de rang van Romeinse gemeente te verlenen.



De buitengewoon bestaande kennis over de stad Baelo staat in contrast met de onzekerheid over de locatie van een tweede stad binnen de gemeente Tarifa. Het Antonine-reisplan geeft bij het beschrijven van de route tussen Malaka en Gades aan dat tussen de steden Calpe Carteian (Carteya) en Belone Claudia (Baelo Claudia), perfect gelegen vandaag, de steden Porto Albo (Portus Albus) en Mellaria. Aan de andere kant geeft de Anoniem van Ravenna, die dezelfde route beschrijft, aan dat tussen Cartetia (Carteya) en Belone (Baelo Claudia) Traducta (Iulia Traducta), Cetraria (Caetaria) en Melaria waren.



Volgens deze bronnen zijn er vier steden aan dit stuk kust te vinden, Portus Albus, Iulia Traducta, Caetaria en Mellaria. De naam Caetaria of Cetraria zou overeenkomen met een bestaande stad in de huidige baai van Getares, waarvan de huidige naam lijkt te zijn afgeleid van het Latijn en waarvan de archeologische overblijfselen zijn gevonden. Het zou daarom blijven dat de stad Mellaria tussen Baelo en Getares en Iulia Traducta tussen deze baai en Carteya zou liggen. [25] Er zijn drie locaties voorgesteld voor de stad Mellaria, de monding van de Río del Valle, de monding van de Jara-rivier en de huidige stad Tarifa, allemaal gelegen aan een kort stuk kust, [26] en de laatste is degene die vandaag als waarschijnlijker wordt beschouwd, voornamelijk in verband met de stedelijke continuïteit van de Punische afzettingen van het eiland en de latere Visigoten. [27] Hoe het ook zij, het is bekend dat deze stad de titel van municippum niet heeft bereikt en het belang ervan werd overschaduwd door de belangrijke kern van Baelo Claudia.



De geleidelijke verlating van Baelo Claudia vindt plaats vanaf de 4e eeuw, waarschijnlijk vanwege het feit dat de stad ernstig werd getroffen door een aardbeving, hoewel later zowel Baelo als Mellaria worden genoemd als een inschepingshaven voor de Vandalen van Hispania naar Afrika. [28] ] Mellaria, aan de andere kant, lijkt de nederzetting te zijn geweest van de Visigoten en waarschijnlijk Byzantijnen volgens de ontdekking in de ondergrond van het kasteel van Los Guzmanes van verschillende epigrafische inscripties uit de 7e eeuw.

Middeleeuwen



In 710 landde Tarif Abu Zara, de commandant van Tarik, op het eiland Las Palomas en voerde een expeditie uit langs de noordkust van de Straat met als doel de omvang van de aanwezige strijdkrachten te controleren. Nadat hij had vastgesteld dat er geen verdediging was, stelde hij Tarik op de hoogte. Een jaar later landden 9.000 mannen op de Rots van Gibraltar en ondernamen de verovering van het Iberisch schiereiland. Tijdens de eerste eeuwen van zijn bestaan ​​was het nieuw opgerichte Al-Yazirat Tarif niet meer dan een klein vissersdorpje. Maar vanaf de 10e eeuw begon de stad te worden versterkt, de Fatimiden hadden Noord-Afrika bereikt en bedreigden de Umayyad-dynastie die regeerde in Al-Andalus. In opdracht van Abderramán III werd in de stad een groot fort gebouwd, dat in 960 werd voltooid.

Standbeeld van Sancho IV, veroveraar van Tarifa.



In de volgende eeuwen zal Tarifa eerst afhankelijk zijn van het Taifa-koninkrijk Algeciras in 1031 en later van dat van Sevilla in 1057. Vanaf 1085 bedreigden de troepen van Castilië onder leiding van Alfonso VI de grenzen van het koninkrijk Sevilla van Al-Mutamid. Dat is de reden waarom de Sevilliaan Yusuf ibn Tasufins Almoraviden om hulp moest vragen. Nadat ze sterk waren geworden in de steden Algeciras en Tarifa, beperkten de Almoraviden zich niet tot het verdedigen van hun bondgenoten, maar begonnen ze aan de verovering van Al-Andalus. Jaren later, in 1147, waren het de Almoraviden die, die via de Straat van Gibraltar binnenkwamen, zich in de hele regio zouden vestigen tot het verval na de slag om Las Navas de Tolosa in 1212. In 1231 werd Tarifa weer afhankelijk van het Koninkrijk Taifa de Algeciras na de verdrijving van de Almoraviden uit het gebied.



In 1273 vroeg de koning van Granada de Benimerijnen van Noord-Afrika om hulp en gaf hen de steden Tarifa en Algeciras. De Benimerines werden sterk in de stad en begonnen de grens met Castilië te verdedigen. Het strategische belang van het plein bracht Sancho IV van Castilla ertoe om de stad in 1292 te omsingelen en op 21 september van datzelfde jaar over te geven. Tarifa was toen in Castiliaanse handen en de verdediging ervan werd toevertrouwd aan Alonso Pérez de Guzmán. De dreiging van Benimerí is echter constant en in 1294 zouden de Noord-Afrikaanse troepen met de hulp van de Portugese troepen voor de muren van Tarifa verschenen en ondanks de hardheid van de belegering verzette de stad zich. Het gebeurde tijdens deze belegering dat de Benimerines de zoon van Alonso Pérez de Guzmán gevangen namen en hem aanboden hem te bevrijden in ruil voor de stad. Volgens de kronieken van die tijd weigerde de verdediger van Tarifa de stad over te geven en bood hij zijn eigen mes aan om zijn zoon te doden.







Tarifa is een Spaanse gemeente in de provincie Cádiz, Andalusië. In 2008 telde het 17.736 inwoners. De oppervlakte bedraagt ​​419 km² en heeft een dichtheid van 42,26 inwoners / km². De geografische coördinaten zijn 36º 01´ N, 5º 36´ W. Het is gelegen op een hoogte van 7 meter en 101 kilometer van de provinciale hoofdstad Cádiz.



De gemeente Tarifa ligt aan de zuidkant van de provincie Cádiz, in het westelijke deel van de regio Campo de Gibraltar.



Binnen de gemeentelijke term valt het meest zuidelijke punt van het Iberisch schiereiland, de Punta de Tarifa of Marroquí, een geografisch ongeval dat zich bevindt op de Isla de las Palomas, tegenwoordig verbonden met de stad zelf door middel van een wegstraat, die Het dient als toegang tot de vuurtoren die zich daar bevindt.



De Kaap of Punta de Tarifa dient ook als scheidingslijn voor de wateren van de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan, die elkaar kruisen net voor de stad zelf, die daarom in het smalste deel van het kanaal of de Straat van Gibraltar ligt, op een maximale afstand van 14 kilometer van de Marokkaanse kust, waardoor het de dichtstbijzijnde Europese stad is bij het Afrikaanse continent.



Tarifa grenst in het oosten aan de gemeenten Algeciras en Los Barrios, in het noorden aan de gemeente Medina Sidonia en in het noordwesten aan die van Vejer de la Frontera en Barbate. De west-, zuid- en zuidoostgrenzen zijn niet politiek-administratief maar fysiek, dus in het westen grenst het aan de Atlantische Oceaan en in het zuiden en zuidoosten aan de Middellandse Zee.



Het historische centrum van de stad Tarifa, afgebakend door zijn oude middeleeuwse muren, werd in 2003 uitgeroepen tot goed van cultureel belang in de categorie monumentaal complex. [74] Brede delen van de oude ommuurde ruimte worden bewaard in hun oorspronkelijke situatie of geïntegreerd als onderdeel van de gebouwen, zoals het geval is in het Alameda-gebied. Van de drie poorten van de oude medina zijn de Puerta del Retiro gelegen in het oosten en de Puerta del Mar in het westen verdwenen, maar de zogenaamde Puerta de Jerez die vanuit het noorden toegang gaf tot de stad blijft. De Puerta de Jerez werd gebouwd in de 13e eeuw, waarschijnlijk in de tijd dat de stad onder Benimerí-controle stond, toen de ommuurde ruimte werd uitgebreid naar de buitenwijk. Tegenwoordig heeft het zijn karakter van een gebogen toegang verloren als gevolg van de verbouwing die geleden werd, maar zijn externe structuur blijft praktisch ongewijzigd. [75] In het zuiden ligt het Castillo de Los Guzmanes. Dit fort begon te worden gebouwd onder het mandaat van Abderramán III en de werken werden voltooid in 960, en werden in de loop der jaren herhaaldelijk gewijzigd. De zogenaamde Torre de Guzmán el Bueno valt op binnen het complex dat het kasteel vormt, dat destijds de toegang tot de stad vanuit het westen beschermde. [76] Reeds in de stad zijn verschillende religieuze constructies bijzonder belangrijk. De kerk van Santa María die naast het kasteel ligt, was een later herbouwde moskee. Het is heel eenvoudig van stijl met nauwelijks ornamenten op de gevel. [77] De kerk van San Francisco werd in 1797 herbouwd op een reeds bestaande tempel en heeft een sobere façade in barokke en neoklassieke stijl. [78] Ten slotte is de kerk van San Mateo de belangrijkste tempel van de stad. Het werd in het begin van de 16e eeuw gebouwd in gotische stijl. Ondanks de talrijke gebouwen die tegenwoordig aan de zijkanten van de tempel zijn bevestigd, is het mogelijk om de brede onafgemaakte façade te observeren als gevolg van de intrekking van de subsidies die door de markies van Tarifa werden gegeven tijdens de rechtszaak die werd aangespannen met de gemeenteraad. [ 79

---